Στην επετειακή εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την ίδρυση της Ελληνικής Επιτροπής Μεγάλων Φραγμάτων που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα τελετών του κτιρίου Διοίκησης του ΕΜΠ στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, παραβρέθηκε σήμερα το απόγευμα ο Υπουργός Αναπληρωτής Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιάννης Τσιρώνης.
Όπως τόνισε, πέρα από επετειακή, η σημερινή εκδήλωση είναι και εξαιρετικά επίκαιρη. Ιδιαίτερα για τον σοβαρό διάλογο που πρέπει να γίνει για έργα που ήδη βρίσκονται υπό κατασκευή.
«Συχνά, η κατασκευή ενός φράγματος προκαλεί ανησυχίες στις τοπικές κοινωνίες. Καθήκον λοιπόν κάθε δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η πλήρης ενημέρωση των πολιτών, η συμμετοχή τους στην λήψη των αποφάσεων και η δίκαιη κατανομή του κόστους - οφέλους στο κοινωνικό σύνολο».
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε», επεσήμανε ο Υπουργός Αναπληρωτής, «ότι ένα μεγάλο φράγμα είναι έργο με σύνθετες και μακροχρόνιες επιπτώσεις, οπότε οι πολίτες πρέπει να γίνουν κοινωνοί σύνθετων αναλύσεων για τα ευεργετήματα και τα τυχόν προβλήματα. Δυστυχώς, στο παρελθόν η πολιτεία έπαιρνε αποφάσεις ερήμην των πολιτών, ή έστω με μία διαβούλευση προσιτή μόνο σε επαΐοντες», σχολίασε εμφατικά ο Γιάννης Τσιρώνης και πρόσθεσε: «Αυτή η πρακτική, που δεν αφορούσε αποκλειστικά τα φράγματα, είναι ένα αρνητικό προηγούμενο, που έχει εθίσει τους πολίτες σε καχυποψία».
«Για να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα στα μεγάλα φράγματα στην Ελλάδα, είναι γεγονός ότι πολλά μεγάλα φράγματα υπήρξαν ευεργετικά, όχι μόνο για το ενεργειακό ισοζύγιο, αλλά και για την προοπτική της περιοχής, όπως η λίμνη Πλαστήρα.
Από την άλλη πλευρά και η ελληνική και η διεθνής εμπειρία απέδειξαν, ότι συχνά οι μελέτες για τα μεγάλα φράγματα υπήρξαν υπέρ το δέον αισιόδοξες. Παραγνωρίστηκαν οι επιπτώσεις στο μικροκλίμα και τελικά τα αποτελέσματα ήταν κατώτερα των προσδοκιών».
Ο Υπ. Αν. ΠΑΠΕΝ Γιάννης Τσιρώνης, υπογράμμισε ότι σε γενικές γραμμές, παρά τα προβλήματα, τα φράγματα στην Ελλάδα έχουν δημιουργήσει λίμνες εξαιρετικού κάλους και οικολογικού ενδιαφέροντος.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ανέφερε την λίμνη Κερκίνη: Εκεί, κατά τον αρχικό σχεδιασμό, είχε υποτιμηθεί το πρόβλημα με τις φερτές ύλες, που ήδη μία φορά κυριολεκτικά εξαφάνισαν την λίμνη. Παρά τα προβλήματα όμως, που δυστυχώς δεν έχουν ακόμα λυθεί, σήμερα αποτελεί έναν εξαιρετικό υγροβιότοπο.
Ο Γιάννης Τσιρώνης επεσήμανε ότι «ένα μείζον ζήτημα που αξίζει να εξετάσουμε είναι η αποτίμηση του κεφαλαίου που προκύπτει από μία τεχνητή λίμνη. Τυπικά, οι περισσότερες λίμνες και τα φράγματα ανήκουν στην ΔΕΗ. Ωστόσο, πέρα από το κόστος κατασκευής του φράγματος, στο κεφάλαιο της λίμνης θα πρέπει να προστεθούν:
• Οι απαλλοτριωμένες περιοχές, που εκχωρήθηκαν στην ΔΕΗ από το Δημόσιο.
• Οι δημόσιες εκτάσεις (δάση, ρέματα, δημόσια κτήματα κ.λπ.), που πάλι περιήλθαν στην ΔΕΗ αυτομάτως κατά τον πλημμυρισμό.
• Το κοινό αγαθό «νερό», που εναποθηκεύτηκε στην λίμνη αλλά δεν εγγράφεται σε κανένα λογιστικό βιβλίο.
• Τα αποθετικά οφέλη από την αντιπλημμυρική προστασία, με την ΔΕΗ ως δημόσια επιχείρηση να χάνει εκατοντάδες χιλιάδες € κάθε φορά που ένα φράγμα χρησιμοποιείται για να προστατεύσει από ακραία καιρικά φαινόμενα.
Όλα τα παραπάνω δεν αποτυπώνονται σε κανέναν ισολογισμό. Επομένως, κάθε απόπειρα πώλησης φραγμάτων μέσω της πώλησης τμήματος της ΔΕΗ στην λογιστική της αξία, αποτελεί μείζον οικονομικό και κοινωνικό σκάνδαλο»!
Κλείνοντας ο Υπουργός Αναπληρωτής δεσμεύτηκε, το υπουργείο να έχει την πόρτα και τα «αυτιά» του ανοιχτά στην γνώση των επιστημόνων.