Η Ύπατη Αρμοστεία κάνει έκκληση για μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στήριξη για την Ελλάδα καθώς δυσχεραίνουν συνεχώς οι συνθήκες για τους πρόσφυγες.
Οι συνθήκες πρώτης υποδοχής για τους πρόσφυγες που καταφτάνουν στα νησιά Βορείου Αιγαίου και στα Δωδεκάνησα δυσχεραίνουν συνεχώς, παρά τις αξιοσημείωτες προσπάθειες που καταβάλλουν οι τοπικές αρχές και η κοινωνία των πολιτών. Εκατοντάδες πρόσφυγες εξακολουθούν να έρχονται καθημερινά μέσα σε φουσκωτά και ξύλινες βάρκες, με αποτέλεσμα να προκαλούνται έντονες πιέσεις στις λίγες ή ανύπαρκτες δομές υποδοχής των νησιών.
Από την αρχή του έτους, περισσότεροι από 55.000 πρόσφυγες έχουν φτάσει στην Ελλάδα μέσω θαλάσσης από την Τουρκία. Τα κύρια νησιά που δέχονται τους νεοεισερχόμενους είναι η Λέσβος (περίπου 21.600 αφίξεις), η Χίος (9.400), η Κως (8.900), η Λέρος (3.900) και η Σάμος (3.500). Υπάρχουν όμως αφίξεις και σε άλλες περιοχές. Πάνω από το 90% των αφίξεων προέρχονται από χώρες που βιώνουν πόλεμο και συρράξεις, κυρίως από τη Συρία (πανω από το 60% των αφίξεων φέτος), το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Σομαλία.
Ο αριθμός των αφίξεων αναμένεται να αυξηθεί περισσότερο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς οι βελτιωμένες καιρικές συνθήκες θα καθιστούν το θαλάσσιο πέρασμα από την τουρκική ενδοχώρα λιγότερο επικίνδυνο.
Η αστυνομία, το Λιμενικό Σώμα και οι τοπικές αρχές (περιφερειακές και δημοτικές) έχουν διαθέσει επιπλέον προσωπικό και πόρους αλλά η ανταπόκριση εξακολουθεί να μην καλύπτει τις ανάγκες. Επίσης, ιδιώτες, ντόπιοι εθελοντές και ΜΚΟ έχουν οργανώσει διανομές τροφίμων, νερού, υποδημάτων και ρούχων προς τους πρόσφυγες. Η Υ.Α. ανησυχεί ιδιαιτέρως για τα ευάλωτα άτομα, όπως τα ασυνόδευτα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες, τα άτομα με αναπηρία και τα θύματα βασανιστηρίων, τα οποία μπορεί να μη λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα.
Η Υ.Α. θα συνεχίσει να εργάζεται με τις ελληνικές αρχές και την κοινωνία των πολιτών προκειμένου να αντιμετωπισθούν ορισμένες από τις προαναφερθείσες προκλήσεις αλλά υπάρχει άμεση ανάγκη για μεγαλύτερη υποστήριξη από τα κράτη μέλη και τα όργανα της Ε.Ε. προκειμένου να αποφευχθεί μια ανθρωπιστική κρίση.