Ένα µυθιστόρηµα όπου ο Ορχάν Παµούκ µιλά, µε τον µοναδικό του τρόπο, για τα αγαπηµένα του θέµατα: την πατρίδα του και τη σχέση της µε τον κόσµο, τις συλλογικές και τις ατοµικές ψευδαισθήσεις, τα κοινά όνειρα όλων των ανθρώπων.
Σ’ ένα σπίτι που καταρρέει, σε µια µικρή παραθαλάσσια πόλη κοντά στην Ιστανµπούλ, ζει κατάκοιτη στο κρεβάτι η χήρα Φατµά. Τη φροντίζει ένας νάνος, ο Ρετζέπ, νόθος γιος του συζύγου της. Οι δυο τους µοιράζονται µυστικά και παράπονα. Η Φατµά περιµένει όπως κάθε καλοκαίρι για λίγες µέρες τα τρία εγγόνια της: τον Φαρούκ, έναν ιστορικό που πνίγει την απογοήτευσή του για τη ζωή στο αλκοόλ, την ευαίσθητη, προοδευτική Νιλγκιούν, και τον Μετίν, µαθητή λυκείου που ονειρεύεται την εύκολη ζωή.
Με τον ερχοµό τους, θα αρχίσουν να ξετυλίγονται αναµνήσεις και η ιστορία του παππού τους, που νόµιζε πως µπορούσε να γεφυρώσει το χάσµα ανάµεσα σε Ανατολή και Δύση.
Ένα βιβλίο για την πολιτική αναταραχή και το κοινωνικό χάος στην Τουρκία πριν από το πραξικόπηµα του 1980. Ένα µυθιστόρηµα όπου ο Ορχάν Παµούκ µιλά, µε τον µοναδικό του τρόπο, για τα αγαπηµένα του θέµατα: την πατρίδα του και τη σχέση της µε τον κόσµο, τις συλλογικές και τις ατοµικές ψευδαισθήσεις, τα κοινά όνειρα όλων των ανθρώπων.
