Σε έξι χρόνια κάθειρξη καταδίκασε το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων, τον 50χρονο ελαιοχρωματιστή, ο οποίος είχε ομολογήσει ότι το 2012 είχε κλέψει αμύθητης αξίας πίνακες του Πάμλπο Πικάσο και του Μοντριάν, σε διάρρηξη που πραγματοποίησε στην Εθνική Πινακοθήκη.
Το δικαστήριο του αναγνώρισε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη και διέταξε η έφεση που θα ασκήσει να έχει αναστέλλουσα δύναμη με τον όρο της ηλεκτρονικής επιτήρησης σε απόσταση όμως τριών χιλιομέτρων από την κατοικία του και όχι πλέον σε κατ’ οίκον εγκλεισμό, ώστε να μπορέσει και να εργαστεί και να φροντίσει τους υπερηλίκους και ασθενείς γονείς του. Οι δικηγόροι του, Σάκης Κεχαγιόγλου και Γεώργιος Δρύλλης, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την απόφαση και εξ αυτών ο κ. Κεχαγιόγλου δήλωσε:
"Το Δικαστήριο θεωρώ ότι αντιμετώπισε δίκαια τον εντολέα μου, αναγνωρίζοντας του ελαφρυντική περίσταση και χορηγώντας ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση. Επιθυμώ να επισημάνω για μια ακόμη φορά ότι ο ιστορικής και ανεκτίμητης αξίας πίνακας του Πάμπλο Πικάσο βρίσκεται πάλι στην ιδιοκτησία του ελληνικού λαού, στον όποιον και ανήκε, χάρη στην αυθόρμητη και πριν καν καταστεί κατηγορούμενος ειλικρινή μεταμέλεια και συνεργασία του εντολέως μου"
Τι είπε
Αποδίδοντας την κλοπή στο πάθος του για την τέχνη και στην ανάγκη του να εμπλουτίσει τη συλλογή του, ο 50χρονος ελαιοχρωματιστής είπε: "Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα τρία έργα που αφαίρεσα. Ήθελα ένα οποιοδήποτε έργο να προσθέσω στη συλλογή μου. Από την ιδιότητα μου ως ελαιοχρωματιστής μπορούσα να καταλάβω δομικά που έχει τοίχο, που mdf, που έχει καλωδιώσεις. Η σχεδίαση και η παρακολούθηση κράτησε γύρω στους εξι μήνες. Έβγαλα το συμπέρασμα ότι όλη η Πινακοθήκη φυλάσσονταν από δυο άτομα και θα ήταν εύκολο. Η χαζομάρα είχε βαρέσει κόκκινο. Η κλοπή ήταν τόσο απλή και χαζή που κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό θα συνέβαινε από έναν απλό πολίτη", ανέφερε ο κατηγορούμενος.
Στη συνέχεια, παραμένοντας κρυμμένος, ενεργοποιούσε το συναγερμό εκνευρίζοντας τον φύλακα. "Κάποια λεπτά αργότερα, πήγα με τα οικοδομικά εργαλεία να παραβιάσω την πόρτα. Ήταν ξεκλείδωτη! Γι’ αυτό δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης. Είχα πια μπει μέσα. Ανοιγόκλεινα τη τζαμαρία χωρίς να με βλέπει, πίσω από τη γυψοσανίδα. Κάποια στιγμή έκανα μια με το πόδι μου και ξεκολλάει όλη η γυψοσανιδα και πέφτουν γύρω στα 7-8 κάδρα από γκραβούρες. Ακούω που σπάνε. Εγώ δεν ήξερα τι έπεσε".
Πρόεδρος: Δεν ξέρατε δηλαδή που είναι ο Πικασο;
Κατηγορούμενος: Όχι κυρία μου!
Προεδρος: Δεν είμαι κυρία σας. Είπατε ότι θέλατε απλώς 2-3 έργα. Γιατί δεν πήρατε αυτά που έπεσαν και είχατε την ψυχραιμία να πάτε στον Πικάσσο;
Κατηγορούμενος: Δεν ήμουν επαγγελματίας κλέφτης. Όταν έπεσαν αυτά, ταράχτηκα. Ανέβηκα τις σκάλες, είδα έναν πίνακα, δεν ήταν δεμένος. Είδα ότι δεν είχε έρθει κανείς. Περιεργάστηκα το έργο και διαπίστωσα ότι ήταν Πικασο. Ξεκρέμασα τον πίνακα. Τον έβαλα στο σάκο. Πήρα άλλο έναν πίνακα. Είδα ένα ωραίο δημιούργημα, το αφαίρεσα, το έβαλα στο σάκο. Δεν ήξερα τον Μοντριάν. Ξαφνικά ακούω να φωνάζει κάποιος "κλέφτη! Κλέφτη!". Ο φύλακας που είπε ότι με κυνήγησε δε λέει αλήθεια, δε χώραγε!
Φύλακας (ακροατήριο): Ψεύδεσαι ασύστολα!
Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι, επιχειρώντας να μαζέψει ακόμη έναν πίνακα κόπηκε και σκουπίστηκε από ένα χαρτί, το οποίο τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν σχέδιο του Μονκάλβο.
Πρόεδρος: Δε γίνεται εύκολα πιστευτό ότι το κάνατε μόνος σας.
Κατηγορούμενος: Το σύστημα ασφαλείας ήταν… δεν έπρεπε να είναι ένας φύλακας. Έπρεπε να είναι τουλάχιστον πέντε για τα τετραγωνικά αυτά. Ήμουν ολομόναχος! Ήταν τόσο χαζή κλοπή, γι’ αυτό δεν με ανακάλυψαν όλα αυτά τα χρόνια.