Πραγματοποιήθηκε σήμερα στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, συνάντηση της Προέδρου κυρίας Φ. Γεννηματά με τις Διοικήσεις των Εργοδοτικών Κοινωνικών Εταίρων με αντικείμενο διαβούλευσης τις επικείμενες εξελίξεις στα εργασιακά θέματα και τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας.
Οι Κοινωνικοί Εταίροι, αφού επισήμαναν τις αρνητικές επιπτώσεις της λιτότητας και της συνεχιζόμενης ύφεσης, έθεσαν στο επίκεντρο συζήτησης για τα εργασιακά, την ανάγκη ουσιαστικής επαναφοράς του κοινωνικού διαλόγου, με τη θεσμοθέτηση καθορισμού του κατώτατου μισθού μέσα από τη διαδικασία των συλλογικών διαπραγματεύσεων με κατάργηση της 6ης ΠΙΣ 2012. Άλλωστε, οι επερχόμενες αλλαγές δε θα πρέπει να επηρεάσουν τον πυρήνα των εργασιακών σχέσεων, καθώς μεγαλύτερη ευελιξία θα οδηγήσει σε νέες απώλειες κοινωνικού πλεονάσματος. Οι ομαδικές απολύσεις και ο συνδικαλιστικός Νόμος (οριακές αλλαγές μπορούν να συζητηθούν ως προς το Ν. 1264/84) δεν μπορούν να αποτελούν προτεραιότητες σε αυτή τη φάση εξέλιξης της ελληνικής οικονομίας. Τονίστηκε ότι θεσμικά οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να εξακολουθήσουν να διαδραματίζουν αυτόνομα το ρόλο τους ως φορείς συλλογικής διαπραγμάτευσης και ως εγγυητές της κοινωνικής συνοχής και οικονομικής πορείας, ενώ η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή οφείλει να παρεμβαίνει διατηρώντας την επιστημονική και γνωμοδοτική αυτοτέλεια, όντας συμβουλευτικό όργανο της νομοθετικής εξουσίας.
Αναφορικά με τα εργασιακά, ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην ανάγκη ανάπτυξης προ-συμβουλευτικών, προληπτικών μηχανισμών ελέγχου από το ΣΕΠΕ, ενώ ιδιαίτερη μνεία έγινε στο πάγιο αίτημα συμμετοχής όλων των κοινωνικών εταίρων στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.
Η ΓΣΕΒΕΕ έθεσε επίσης την ανάγκη επανακαθορισμού της φορολογικής πολιτικής, παροχής κινήτρων για διεύρυνση των ηλεκτρονικών συναλλαγών και της αντιμετώπισης των επιπτώσεων από το προσφυγικό στις περιοχές που έφεραν το τιμητικό βάρος της φιλοξενίας.
Παράλληλα, η ΓΣΕΒΕΕ υπογράμμισε την ανάγκη έναρξης ενός συντεταγμένου διαλόγου για τον παραγωγική κατεύθυνση και ανασυγκρότηση της χώρας, γεγονός που απαιτεί πολιτικές υπερβάσεις και συνεργασία πολιτικών κομμάτων, παραγωγικών φορέων και τοπικών αρχών. Το αναπτυξιακό σχέδιο πρέπει να αποτελεί έμπνευση και πρωτοβουλία των εθνικών φορέων και να διακρίνεται για μια μακρόπνοα στρατηγική.