Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδει το euro2day.gr, στην ουσία, οι αποφάσεις της σημερινής γενικής συνέλευσης αποσκοπούν στη διευκόλυνση του δικαστικού αιτήματος της εταιρείας, προκειμένου η σημερινή δραστηριότητα της εισηγμένης να μεταφερθεί σε άλλο νομικό πρόσωπο, συμφερόντων του επιχειρηματία κ. Μάριου Κυριάκου.
Με βάση το συγκεκριμένο σχέδιο, στο «τέλος της ημέρας»:
- Θα δοθεί η δυνατότητα συνέχισης μιας παραγωγικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, η οποία έχει εξωστρεφή προσανατολισμό και σαφείς προϋποθέσεις περαιτέρω ανάπτυξης (σε διαφορετική περίπτωση, το εργοστάσιο θα έκλεινε λόγω των αρνητικών ιδίων κεφαλαίων και των υψηλών δανειακών υποχρεώσεων της εισηγμένης).
- Η αξία των σημερινών μετοχών στο Χρηματιστήριο της Αθήνας θα μηδενιστεί, με ό,τι αυτό σημαίνει για την οικογένεια Βαράγκη, αλλά και για τους μετόχους μειοψηφίας.
- Η οικογένεια Βαράγκη πέρα από την αξία των μετοχών που κατέχει, θα χάσει και αρκετά εκατ. ευρώ, με τα οποία -άμεσα και έμμεσα- έχει δανειοδοτήσει κατά το παρελθόν την εισηγμένη.
Το ευχάριστο στην όλη διαδικασία είναι πως το σχέδιο που βρίσκεται σε εξέλιξη, έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Ο Μάριος Κυριάκου έχει χρηματοδοτήσει το εγχείρημα με αποτέλεσμα η μονάδα της εισηγμένης στο Σχηματάρι να έχει ήδη ανεβάσει τον όγκο των εργασιών της, μέσα από παραγωγή που κατευθύνεται στο εξωτερικό και ειδικότερα σε χώρες του Αραβικού Κόλπου.
Σύμφωνα με κύκλους της αγοράς, η κατάσταση σχετικά με το μέλλον της μονάδας βρισκόταν σε οριακή θέση το 2019, αλλά από τότε τα πράγματα έχουν ήδη βελτιωθεί κατά πολύ. Η μονάδα του Σχηματαρίου όχι μόνο συνεχίζει φέτος να λειτουργεί εν μέσω πανδημίας και οικονομικής ύφεσης, αλλά παράλληλα έχει προχωρήσει και σε προσλήψεις προσωπικού, ανεβάζοντας έτσι τον αριθμό των εργαζομένων της.
Επιπρόσθετα, το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς θα έχει την ευκαιρία να αξιοποιήσει προς όφελος της ελληνικής οικονομίας μια σημαντική τεχνογνωσία που υπάρχει, εκμεταλλευόμενο παράλληλα και τη γεωγραφική διαφοροποίηση του ρίσκου, καθώς οι παραγγελίες έρχονται από διάφορες περιοχές (όπως το Κουβέιτ, το Κατάρ, το Ομάν, η Σαουδική Αραβία, κ.λπ.) και όχι μόνο από μία.