Πέρυσι τα Μπισκότα Παπαδοπούλου έκλεισαν 100 χρόνια ζωής. Φέτος ήρθε η ώρα για την επικεφαλής μίας από τις πιο μεγάλες βιομηχανίες, την Ιωάννα Παπαδοπούλου, να δώσει τις δικές της απαντήσεις για αυτή τη συνταγή επιτυχίας, μιλώντας σε διαδικτυακή εκπομπή του ΣΕΒ, αλλά και για άλλα ακόμα, όπως πχ γιατί αποκλείει την πώληση της εταιρείας, αλλά και για το ό,τι έρχονται νέα προϊόντα, πάντα σε σύνδεση με τα τρόφιμα και τα δημητριακά.
Για το ενδεχόμενο να πουλήσει την εταιρεία: «Να το πουλήσουμε, να κάνουμε τι; Για να καθίσουμε; Αποκλείεται! Να φτιάξουμε τι; Τα πάντα είναι φτιαγμένα… Να στραφούμε σε κάτι άλλο άσχετο; Μήπως είναι πιο επικίνδυνο απ’ το να καθίσεις στα αυγά σου και να προσπαθήσεις για το καλύτερο με τη διαφοροποίηση που έχουμε; Γιατί εμείς ξεκινήσαμε απ’ τα μπισκότα και σήμερα είμαστε στα ψωμιά, και στις μπάρες και στις φρυγανιές, και στα τέλη του άλλου χρόνου θα ακούσετε και άλλα θέματα δικά μας. Στο τρόφιμο και στο δημητριακό πάντα! Αλλά έχουμε τόση πολλή δουλειά να κάνουμε…»
Την ίδια στιγμή, απαρίθμησε τα πλεονεκτήματα της οικογενειακής εταιρείας και μίλησε για τις επενδύσεις στο εξωτερικό: «Το πλεονέκτημα μιας μεγάλης οικογενειακής εταιρείας που τα μέλη της οικογένειας είναι παρόντα, δουλεύουν απ’ το πρωί ως το βράδυ εκεί μέσα γιατί αγαπάνε τη δουλειά τους, βρίσκουν τον τρόπο και ελίσσονται πολύ πιο εύκολα! Παίρνουν τις αποφάσεις πολύ πιο γρήγορα από μία πολυεθνική. Γιατί τελικά σε μία εταιρεία – και θα μιλήσω για τη δική μας μόνο γιατί δεν ξέρω εάν ισχύει παντού – εάν θέλεις να κάνεις καλά τη δουλειά σου δεν θα κοιτάξεις το bottom line (σσ καθαρή κερδοφορία). Αυτό μπορείς μετά να το διορθώσεις. Θα κοιτάξεις να κάνεις καλά τη δουλειά σου. Να χαίρεσαι! Να αγοράζεις το προϊόν σου απ’ το ράφι και να χαίρεσαι. ‘ναι ρε παιδί μου θα το ξαναπάρω. Ως καταναλωτής, ως νοικοκυρά. Όχι σαν επενδυτής, ως ιδιοκτήτης. Και εμείς κάνουμε αυτή την προσπάθεια, και νομίζω το έχουμε πετύχει, να κάνουμε καλά προϊόντα, να παίρνουμε σωστές αποφάσεις μυρίζοντας, εξελισσόμενοι, παρακολουθώντας τι γίνεται γύρω μας, το οποίο είναι γνωστό, όμως φέρνοντας το στα ελληνικά δεδομένα. Διότι ό,τι πάει στην Αμερική δεν πάει και στην Ελλάδα. Απ’ όλες τις απόψεις».
Εξάλλου, στην ίδια συνέντευξη, η κ. Παπαδοπούλου μίλησε και για τη δυσκολία να βρει προσωπικό: «Καλά κάνουν και ανοίγουν επιχειρήσεις. Πόσες θα επιβιώσουν; Πόσα ρίσκα είναι αυτά; και γιατί το λέω με πόνο… Εμείς δεν μπορούμε να βρούμε ανθρώπους και υπάρχει αυτό το κύμα των startups – που βοηθάω μέσω του endeavor και χαίρομαι – απ’ την άλλη όμως βλέπω λαμπρά μυαλά τα οποία πάνε να ξεκινήσουν κάτι που μπορεί να πετύχει, μπορεί να μην πετύχει. Και λέω ‘Θεέ μου, εάν είχαμε εμείς μερικούς απ’ αυτούς, θα είχαμε κάνει άλλα 5 εργοστάσια και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και έξω’. Λείπουν οι άνθρωποι, οι σωστοί, σαφώς δεν πάνε πλέον στο δημόσιο, αλλά δεν πάνε και στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Φτιάχνουν το δικό τους. καλά κάνουν! Αλλά εγώ έχω έναν πόνο. Δεν μπορώ να βρω ανθρώπους…»,