Tου Ανέστη Ντόκα
Η νέα χρονιά ξεκίνησε με πέντε σημαντικές συμφωνίες στον επιχειρηματικό χάρτη της Ελλάδας και με την εμπλοκή σε κάποιες από αυτές και ξένων επενδυτικών κεφαλαίων. Με την ολοκλήρωση αυτών των συμφωνιών, άλλες εταιρείες εντάσσονται σε ξένες πολυεθνικές, άλλες εξαγοράζονται από υγιείς εγχώριους ομίλους, ενώ υπάρχει και μία περίπτωση εταιρείας που πέτυχε συμφωνία με τους πιστωτές της για την αναδιάρθρωση του δανεισμού τους για να παραμείνει βιώσιμη.
Οι πέντε επιχειρηματικές συμφωνίες αφορούν στις εισηγμένες εταιρείες «Νίκας» και «Ι. Μπουτάρης & Υιός Οινοποιητική», καθώς και στις μη εισηγμένες Eurodrip, Πενταπλάστ και «Γιούλα».
Η πρώτη μεγάλη επιχειρηματική συμφωνία, με την οποία έκανε «ποδαρικό» η καινούργια χρονιά, ήταν η πολυαναμενόμενη συμφωνία με τις τράπεζες για την αναδιάρθρωση του δανεισμού της «Νίκας» και την ανάληψη του ελέγχου της από τον ιδρυτή και πρόεδρο της Chipita, Σπύρο Θεοδωρόπουλο. Μετά την ολοκλήρωση της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου που προβλέπει η συμφωνία, η Chipita αναμένεται να κατέχει ποσοστό πάνω από 90% στη «Νίκας», ενώ στόχος είναι να ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες και να αρχίσει πλέον να εφαρμόζεται το νέο επιχειρηματικό σχέδιο από τις αρχές του δεύτερου τριμήνου του 2017.
Η δεύτερη επιχειρηματική συμφωνία που έκλεισε τις μέρες των Χριστουγέννων ήταν η εξαγορά της εταιρείας Πενταπλάστ, συμφερόντων της οικογένειας Aντωνάτου, από τον βελγικό κολοσσό Ravago Group. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως στον κλάδο της χημικής βιομηχανίας, καθώς έχει στο πελατολόγιό του περισσότερους από 40.000 πελάτες, τους οποίους εξυπηρετεί μέσα από 230 γραφεία σε περισσότερες από 55 χώρες σε όλο τον κόσμο. Διαθέτει 30 παραγωγικές εγκαταστάσεις σε Βόρεια Αμερική και Ευρώπη. Είχαν προηγηθεί το 2014 η εξαγορά της Μονοτέζ ΑΒΕΕ και της θυγατρικής της εταιρείας Eastchen A.S., ενώ τον περασμένο Ιούλιο ο βελγικός όμιλος εξαγόρασε τη Δέλτα Χημική.
Η τρίτη μεγάλη συμφωνία στο ξεκίνημα της χρονιάς είναι η συγχώνευση της Eurodrip με μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως στον τομέα της στάγδην άρδευσης, την ισραηλινή Rivulis Irrigation. Η ολοκλήρωση της συγχώνευσης τελεί υπό την έγκριση των αρμόδιων αρχών και ο όμιλος που θα προκύψει θα διαθέτει 18 εργοστάσια και 1.800 εργαζομένους σε 30 χώρες. Ο νέος όμιλος θα έχει τα κεντρικά του γραφεία στο Γκβατ του Ισραήλ και θα φέρει την επωνυμία Rivulis Irrigation.
Η τέταρτη συμφωνία, η οποία ολοκληρώνεται αυτή την περίοδο, αφορά στην ιστορική βιομηχανία «Γιούλα», η οποία θα μεταβιβάσει τις δραστηριότητές της, στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, στον πορτογαλικό όμιλο Vidro. Αναλύοντας τη συμφωνία που υπέγραψε η «Γιούλα» με τη Vidro προκύπτουν τα εξής: Η οικογένεια Βουλγαράκη, που είναι και ο βασικός μέτοχος της «Γιούλα» (με 72%), πούλησε στους Πορτογάλους τα τέσσερα από τα επτά εργοστάσια του ομίλου. Σε αντάλλαγμα εκείνοι δέχθηκαν να αγοράσουν το χρέος της «Γιούλα», ύψους 335 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα, τα υπόλοιπα τρία εργοστάσια απέμειναν ελεύθερα από δάνειακαι παρέμειναν στα χέρια της ελληνικής οικογένειας. Το συνολικό ντιλ ανέρχεται σε 500 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του δανεισμού των 335 εκατ. ευρώ.
Η πέμπτη επιχειρηματική συμφωνία της νέας χρονιάς είναι η αναδιάρθρωση του δανεισμού της ιστορικής εισηγμένης «Ι.Μπουτάρης & Υιός Οινοποιητική». Στις 8 Φεβρουαρίου του 2017 θα συζητηθεί η αίτηση, που κατέθεσε η εταιρεία στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Βέροιας, για την άμεση επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης. Η εφαρμογή της συμφωνίας εξυγίανσης δημιουργεί προοπτικές για την επόμενη μέρα της εταιρείας.