Βαθιά γνώση και εξειδίκευση απαιτεί η εμπλοκή και ο σχολιασμός των θεμάτων που εμπλέκονται στο προσφυγικό/μεταναστευτικό θέμα, την κορύφωση του πολιτικοδιπλωματικού δράματος της εποχής μας.
Το όλο θέμα, σε εποχές εντάσεων, κινείται στα όρια των ανθρώπινων αντοχών, απαιτεί ευαισθησίες που ορισμένες φορές ξεπερνούν κατά πολύ τις αντοχές του αυστηρώς επιστημονικού σκέπτεσθαι και δοκιμάζει τα όρια σύνθεσης όπου κάθε αναλυτής οδηγείται για να βγάλει συμπεράσματα και να καταθέσει προτάσεις. Προτάσεις οι οποίες ανατρέπονται αυτοστιγμεί από το απέναντι στρατόπεδο, όπου τα ενδιαφέροντα και συμφέροντα κατατίθεται και συντίθενται σε άλλο πλέγμα, ενώ τα πρόσωπα κλειδιά γνωρίζουν εκρηκτική πίεση και δημοσιότητα που ενίοτε περιορίζει σε ελαχίστους εκείνους που μπορούν να υποκαταστήσουν μια ανθρωπιστική έκθεση ιδεών με απτές και σαφείς λύσεις, που προσθέτουν αξία στα κομμάτια και στο σύνολο της τελικής σύνθεσης.
Tο προσφυγικό είναι ένα από τα κορυφαία σε διαδικτυακό buzz θέματα.
Σε επικάλυψη με το σύνολο της πολιτικής, οικονομικής, διπλωματικής, πολιτισμικής (κλπ) θεματολογίας, φθάνει τα 3,000,000 δημοσίων αναφορών (από Αύγουστο 2015 μέχρι σήμερα) ελληνικού ενδιαφέροντος και γλώσσας, χωρίς καν να έχουμε μπει στην αιχμή της τουριστικής περιόδου. Η τυπολογία των αναφορών διαφοροποιείται συνεχώς και το cloud of topics της τελευταίας εβδομάδας δίνει τη δική του ιδιαίτερη διάσταση στο θέμα. Σε καμιά όμως περίπτωση, η δημοσίευση αυτή δεν μπορεί να αποδώσει τον πλούτο του online, που επιφυλάσσει στους εραστές του ιδιαίτερες εκπλήξεις (πληροφορία, sites, influencers, διασταυρώσεις, πλήρης βιβλιοθηκονομική τακτοποίηση του συνόλου των αναφορών).
Η πολιτική ηγεσία της χώρας δοκιμάζεται σκληρά από το στοίχημα της διαχείρισης του προσφυγικού, καθώς καλείται να συνθέσει ένα πρωτόγνωρο σχήμα υψηλής και σταθερής απόδοσης, ενώ η αντιπολίτευση περνάει από τη λεπτεπίλεπτη κόκκινη γραμμή οριακής ισορροπίας ανάμεσα στον εύκολο ανθρωπιστικό λόγο και στη συμβολή στην άσκηση εθνικής πολιτικής και τα πρόσωπα δοκιμάζονται από πρωτόγνωρες συνθήκες και υποχρεώσεις.
Η ελληνική και ευρωπαϊκή ηγετική έκφραση του θέματος βρήκε στα πρόσωπα των κ.κ. Μουζάλα καιι Αβραμόπουλου δυο ενδιαφέροντες εκφραστές της ελληνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής που κινούνται άνω του μέσου όρου και, όπως διαδικτυακά αποτυπώνεται, σηκώνουν θετικό πρόσημο. Η αποτύπωση αυτή αφορά τη γενική εικόνα που απορρέει από την έκφραση γνώμης και την ειδησεογραφία και αντέχει στη σκληρή βάσανο του διαδραστικού λόγου και ειδικότερα του twitter το οποίο, σαν ανοικτό και ελεύθερο περιβάλλον, είναι δύσκολο να παράξει αυτοματισμούς που να συγκρατούν το δημόσιο λόγο στα όρια της ουσίας και της ευπρέπειας.
Τέλος, η συναισθηματική διάσταση της αποτύπωσης θετικών και αρνητικών συνειρμών από τις αναφορές υπόκειται στην οπτική κάθε χρήστη της διαθέσιμης πληροφόρησης, παρατηρητή ή έχοντος θέση ευθύνης, που προσδίδει τη δική του "πραγματικότητα" και ιδιαίτερη ανάγνωση αλλά και την πίεση που του ασκεί το μέρος της ευθύνης (όπου υφίσταται) και συνδέεται με τη συνάφεια των τεκταινομένων προς τη δική του καθημερινότητα.
Οι διαφορετικές αναγνώσεις των εχόντων διαφορετικές οπτικές (με αφετηρία την οικονομία και την τουριστική απόλαυση, τη διπλωματία και τον ανθρωπισμό, τον πολιτισμό και την υγεία, το σήμερα και το αύριο και πλήθος άλλων σύνθετων προσεγγίσεων) συναποτελούν τη βάση για την παραγωγή μεταναστευτικής πολιτικής και την παγίωση των σταθερών εκείνων που που προάγουν τη θετική αποτίμηση του συνόλου του έργου και κερδίζουν μια μακροπρόθεσμη άσκηση που εξαντλεί τη γκάμα των δυνατοτήτων της διεθνούς κοινότητας να συνδυάσει τη δικαιοσύνη και τον ανθρωπισμό, την οικονομία και τις αντοχές των πολιτών και να αφήσει θετικό αποτύπωμα και προοπτική.
ΠΗΓΗ: Brandwatch, New Media Track