Ο ιός Ζίκα, που μεταδίδεται από το ίδιο κουνούπι με το δάγκειο πυρετό, εξαπλώνεται με ανησυχητική ταχύτητα στη Νότια και Κεντρική Αμερική, και Βραζιλιάνοι επιστήμονες υποψιάζονται ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη επιδεινώνει το πρόβλημα.
Παρά το γεγονός ότι ο ιός, που πήρε το όνομά του από το δάσος της Ουγκάντα όπου εντοπίστηκε για πρώτη φορά, συνήθως προκαλεί μόνο ήπια συμπτώματα και συχνά περνάει απαρατήρητος, έχει συνδεθεί με την αύξηση του αριθμού των βρεφών που γεννιούνται με μικροκεφαλία, η οποία μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει πλέον χαρακτηρίσει την εξάπλωση του ιού ως κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη διεθνή δημόσια υγεία.
Περιπτώσεις μικροκεφαλίας έχουν αναφερθεί σε 24 χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής, και η ραγδαία εξάπλωση του ιού αποδίδεται από ορισμένους επιστήμονες στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Το περσινό έτος ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί ποτέ, με θερμοκρασίες για πρώτη φορά περίπου ένα βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Ωστόσο, σε ορισμένα μέρη της Βραζιλίας, οι μέσες θερμοκρασίες αυξήθηκαν κατά 3 με 5 βαθμούς, σύμφωνα με στοιχεία από το Κέντρο Μετεωρολογικών Προβλέψεων και Κλιματικών Σπουδών του Εθνικού Ινστιτούτου της Βραζιλίας για τη Διαστημική Έρευνα. Η αύξηση της θερμοκρασίας του Ειρηνικού από το Ελ Νίνιο συνέβαλε επίσης σε αυτό το φαινόμενο.
Μελέτες από επιστήμονες της Βραζιλίας δείχνουν ότι τα υπαίτια κουνούπια έχουν εξαπλωθεί στο 80% της χώρας, μια έκταση 6,9 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, τέσσερις φορές μεγαλύτερη από ό,τι πριν από μια δεκαετία.
Οι Βραζιλιάνοι ειδικοί πιστεύουν επίσης ότι η εξάπλωση του δάγκειου πυρετού και του ιού Ζίκα ευνοήθηκε επίσης από την αποτυχία διαδοχικών κυβερνήσεων να παρέχουν βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής και καθαρό νερό στα φτωχότερα κομμάτια του πληθυσμού. Σήμερα, μόνο το 58% του πληθυσμού της Βραζιλίας είναι συνδεδεμένο με το αποχετευτικό σύστημα, και το 15% δε διαθέτει τρεχούμενο νερό.
Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων με την ξηρασία του 2015, που επηρέασε τόσο τις ημι-άγονες βορειοανατολικές περιοχές όσο και τα αστικά κέντρα της νοτιοανατολικής Βραζιλίας, προκάλεσε σοβαρές ελλείψεις νερού και οδήγησε σε μεγάλη αύξηση στη μη συμβατική αποθήκευση νερού.
Αυτό παρείχε πολλές περισσότερες εστίες αναπαραγωγής για τα κουνούπια, και οι περιπτώσεις δάγκειου πυρετού έφθασαν το 1,5 εκατομμύριο, με 863 θανατηφόρα περιστατικά.
