Σε επιδημία τείνει να εξελιχθεί η αποχή της εταιρείας Άκτωρ από σημαντικούς διαγωνσμούς. Μπορεί ο πρόεδρός της Χρήστος Παναγιωτόπουλος να βγήκε δημοσίως και να διαβεβαίωνε ότι η εταιρεία θα συμμετέχει σε όλα τα σιδηροδρομικά έργα, αλλά στην πράξη η αποχή συνεχίζεται,. Όπως είναι γνωστό η Άκτωρ δεν κατέβηκε στο έργο της ΕΡΓΟΣΕ 84 εκατ. ευρώ «Κατασκευή Συστήματος Ηλεκτροκίνησης και Αντιθορυβικών Ηχοπετασμάτων στο Τμήμα Κιάτο – Ροδοδάφνη».
Αλλά, υπάρχει και συνέχεια: Δεν κατέβηκε στο έργο «Κατασκευή Ηλεκτροκίνησης, Σηματοδότησης – Τηλεδιοίκησης και ETCS L1 της υφιστάμενης μονής Σιδηροδρομικής Γραμμή Παλαιοφάρσαλος – Καλαμπάκα και κατασκευή νέας παρακαμπτήριου γραμμής στο Σ.Σ. Σοφάδων» προϋπολογισμού 72,8 εκατ. ευρώ (με ΦΠΑ)
Δεν κατέβηκε στο έργο «Υπολειπόμενες Εργασίες Σιδηροδρομικής Υποδομής, Επιδομής και Ηλεκτροκίνησης στο Σ.Σ. Αθηνών και σύνδεση του Με Μετρό – Β’Φάση Σ.Σ. Αθηνών», προϋπολογισμού 42,147 εκατ. ευρώ,
Δεν κατέβηκε στη διεκδίκηση του εμβληματικού έργου, του ουρανοξύστη Marina Tower στο Ελληνικό, εκεί όπου συμμετέχουν και οι πέντε ελληνικές εταιρείες σε συνεργασία με ξένες.
Έχασε το έργο της κατασκευή του κέντρου προσφύγων στη Μυτιλήνη ενώ όπως είναι γνωστό δεν μπόρεσε να υποβάλλει προσφορά στο μεγαλύτερο δημόσιο έργου της περιόδου, την παραχώρηση της Εγνατίας.
Η επαναλαμβανόμενη αποτυχία δεν είναι σύμπτωση υποστηρίζουν εμβόντητοι οι μέτοχοι της εταιρείας, που δεν ασκούν διοίκηση και δηλώνουν πεπησμένοι ότι αποτελεί μέρος στρατηγικής απόσυρσης προς όφελος των άλλων εταιρειών και κυρίως της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, βασικός μέτοχος της οποίας ήταν η Reggeborgh που απέκτησε στη συνέχεια τον έλεγχο της ΕΛΛΑΚΤΩΡ και διόρισε αυτή τη διοίκηση.
Το θέμα πάντως έχει μεγάλο ενδιαφέρον όχι μόνο για μετοχικούς λόγους και λόγους εταιρικής διακυβέρνησης (σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν ντοκουμέντα) αλλά και για την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία θα πρέπει να αρχίσει να ξαναψάχνεται και να ξαναψάχνει. Άλλωστε την πρώτη φορά βρήκε λαβράκια, τώρα μπορεί να βρει και καμιά τσιπούρα.