Η Τουρκία ξανακάνει τα βήματα που οδήγησαν στην ασιατική κρίση του 1998», γράφει στους New York Times ο Νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν.
Όπως γράφει στο άρθρο του: «Αυτό είναι το σενάριο: ξεκινάς με μια χώρα που, για οποιονδήποτε λόγο, έγινε η αγαπημένη των ξένων δανειστών και βίωσε μια τεράστια εισροή ξένου κεφαλαίου επί σειρά ετών. Μοιραία, το χρέος που συσσωρεύεται με αυτό τον τρόπο αποτιμάται σε ξένο νόμισμα, όχι τοπικό. Η απώλεια εμπιστοσύνης προκαλεί την υποτίμηση του νομίσματος. Αυτό καθιστά δυσκολότερη την εξυπηρέτηση χρέους σε ξένο νόμισμα. Αυτό πλήττει την πραγματική οικονομία και επιπλέον μειώνει την εμπιστοσύνη, οδηγώντας σε περαιτέρω υποτίμηση του νομίσματος, κ.ο.κ. Αποτέλεσμα είναι ότι το εξωτερικό χρέος εκτινάσσεται ως ποσοστό του ΑΕΠ».
Εάν η Τουρκία δεν ανταποκριθεί αποτελεσματικά στην κρίση μέσω της οικονομικής πολιτικής, τότε δεν θα ανακάμψει μέχρι όλες οι εταιρείες που είναι ευάλωτες σε προβλήματα που προέρχονται από τις χαμηλές συναλλαγματικές ισοτιμίες χρεοκοπήσουν, γράφει ο Κρούγκμαν. ο κ. Krugman. Μόνο τότε η χώρα θα αρχίσει ξανά με μια έκρηξη των εξαγωγών που θα τροφοδοτείται από το αδύναμο νόμισμα.
Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από αυτό είναι να υπάρχει επαρκής διεθνή εμπιστοσύνη για να μπορούν προσωρινά να επιβληθούν κάποιες μορφές ελέγχων κεφαλαίου, ενώ παράλληλα θα πείθονται οι επενδυτές ότι προετοιμάζεται ένα φορολογικά υπεύθυνο καθεστώς. Κι αυτό δεν είναι κάτι απλό, σημειώνει ο οικονομολόγος. Αν όλα πάνε καλά, η εμπιστοσύνη θα επιστρέψει σταδιακά και τα capital controls θα αρθούν.
Όπως επισημαίνει, κάτι παρόμοιο έκανε η Μαλαισία το 1998 και η Νότια Κορέα την ίδια εποχή. Μια δεκαετία αργότερα, η Ισλανδία τα κατάφερε αρκετά καλά με ένα συνδυασμό capital controls και αποκήρυξης χρέους.
Η Αργεντινή τα πήγε σχετικά καλά με τις ετερόδοξες πολιτικές το 2002 και κάποια χρόνια αργότερα, αλλά η κυβέρνηση Κίρχνερ επέστρεψε νωρίτερα από ότι έπρεπε σε ορθόδοξες πολιτικές και άνοιξε το δρόμο για επιστροφή της χώρας στην κρίση.
Το παράδειγμα της Αργεντινής καταδεικνύει σύμφωνα με τον Κρούγκμαν πόσο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση μιας τέτοιας κρίσης. «Χρειάζεσαι μια κυβέρνηση που είναι ευέλικτη και υπεύθυνη ταυτόχρονα» τονίζει
«Αυτό, δυστυχώς, δεν ακούγεται σαν την Τουρκία του Ερντογάν. Φυσικά, δεν μοιάζει ούτε με την Αμερική του Τραμπ. Αρα είναι καλό το ότι τα χρέη μας είναι σε δολάρια », καταλήγει ο Κρούγκμαν.