Οι αγορές δεν είναι πεπεισμένες ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να αυξήσει τα επιτόκια και να διατηρήσει ταυτόχρονα υπό έλεγχο τις αποδόσεις των ομολόγων των πιο χρεωμένων μελών της ευρωζώνης, σύμφωνα με το Bloomberg.
Η Ιταλία, ένα από τα κράτη που είναι πιο ευάλωτα στην αύξηση του κόστους δανεισμού, είδε το 10ετές χρέος της να σημειώνει τη μεγαλύτερη πτώση από την εποχή της πανδημίας, καθώς η πρόεδρος της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ παρουσίασε την Πέμπτη σχέδια για την πρώτη αύξηση των επιτοκίων εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία.
Το spread έναντι των γερμανικών ομολόγων, εν τω μεταξύ, πλησίασε προς τα επίπεδα που τελευταία φορά ώθησαν την ΕΚΤ να αρχίσει να αγοράζει κρατικό χρέος σε μια προσπάθεια να σταθεροποιήσει το νομισματικό μπλοκ, καθώς το Covid-19 σάρωσε την ήπειρο τον Μάρτιο του 2020.
Η εμπειρία από προηγούμενες εκρήξεις των spreads έχει κάνει τους traders επιφυλακτικούς
Οι επενδυτές ανησυχούν για την έλλειψη ενός αξιόπιστου σχεδίου για την αντιμετώπιση του λεγόμενου κατακερματισμού -αδικαιολόγητα άλματα στο κόστος δανεισμού των ασθενέστερων χωρών της ευρωζώνης σε σχέση με τις οικονομικά ισχυρότερες. Ορισμένοι λένε ότι μόνο ένα νέο εργαλείο, ξεχωριστό από τα προηγούμενα προγράμματα αγοράς ομολόγων, μπορεί να περιορίσει τα spreads.
"Αυτή είναι μια στιγμή 'ό,τι χρειαστεί' για τη Λαγκάρντ", δήλωσε ο Nicolas Forest, επικεφαλής του παγκόσμιου τμήματος σταθερού εισοδήματος της Candriam, ενός διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων με 180 δισεκατομμύρια δολάρια υπό εποπτεία. Αναφερόταν σε μια ομιλία του πρώην προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο οποίος δεσμεύτηκε να εγγυηθεί την ακεραιότητα της ευρωζώνης πάση θυσία, καθώς η κρίση δημόσιου χρέους μαίνονταν το 2012.
Η Forest είναι ιδιαίτερα επιφυλακτική όσον αφορά το ιταλικό και το ισπανικό χρέος, δεδομένης της αστάθειας και της πιθανότητας αυξημένης έκδοσης ομολόγων από τις χώρες αυτές. "Η ΕΚΤ θα πρέπει να αποφύγει ένα λάθος πολιτικής", δήλωσε.
Οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν μια επισφαλή ισορροπία καθώς προσπαθούν να καταπολεμήσουν την άνοδο των τιμών χωρίς να συντρίψουν την επιχειρηματική δραστηριότητα. Αλλά η κατάσταση στη ζώνη του ευρώ είναι μοναδική, καθώς περιλαμβάνει 19 αποκλίνουσες οικονομίες των οποίων οι δημοσιονομικές πολιτικές δεν είναι ευθυγραμμισμένες.
Ο φόβος είναι ότι, χωρίς σχέδιο, η υπερβολική διεύρυνση των περιθωρίων θα μπορούσε να εκτρέψει την ΕΚΤ από την αποστολή της για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, αναγκάζοντάς την να σταματήσει -ή ακόμη και να αρχίσει να αντιστρέφει- τον κύκλο των αυξήσεων των επιτοκίων της.
Αυτό που έχει διατεθεί μέχρι στιγμής για την αντιμετώπιση του κατακερματισμού -- επανεπενδύσεις από το χρέος που λήγει και έχει συσσωρευτεί στο πλαίσιο του πανδημικού προγράμματος αγοράς περιουσιακών στοιχείων της ΕΚΤ -θεωρείται ευρέως ανεπαρκές. Προγράμματα όπως οι Άμεσες Νομισματικές Συναλλαγές, που δημιουργήθηκαν από τον Ντράγκι κατά τη διάρκεια της τελευταίας κρίσης, εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά θεωρούνται πολύ άκαμπτα για να είναι κατάλληλα τώρα.
Νέο εργαλείο;
Ένα νέο εργαλείο βρίσκεται στα σκαριά -όπως ανέφερε για πρώτη φορά το Bloomberg τον Απρίλιο. Αλλά οι λεπτομέρειες παραμένουν ελάχιστες. Ορισμένοι στρατηγικοί αναλυτές εκτιμούν ότι τα spreads που αγγίζουν περίπου τις 250 μονάδες βάσης θα μπορούσαν να ωθήσουν την ΕΚΤ να παρέμβει, έστω και μόνο με την παρουσίαση του εργαλείου.
Δεν βρισκόμαστε ακόμη σε αυτά τα επίπεδα. Η διαφορά απόδοσης των ιταλικών-γερμανικών ομολόγων είναι 225 μονάδες βάσης -- πολύ μακριά από το χάσμα των 500 μονάδων βάσης που παρατηρήθηκε τις χειρότερες ημέρες της κρίσης δημόσιου χρέους της Ευρώπης.
Αλλά η αβεβαιότητα πλήττει το ευρώ, το οποίο διέγραψε τα κέρδη του αφού η Λαγκάρντ προσέφερε μόνο αόριστες διαβεβαιώσεις ότι "αν χρειαστεί στο μέλλον μπορούμε να σχεδιάσουμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το κατάλληλο μέσο".
Δεν είναι καν σαφές αν το Συμβούλιο συμφωνεί στην ανάγκη δημιουργίας ενός νέου εργαλείου, δήλωσε ο Μιχάλης Μιχαηλίδης, αναλυτής σταθερού εισοδήματος της G-10 στην Carmignac, ο οποίος βλέπει τις αγορές να δοκιμάζουν περαιτέρω τα περιφερικά spreads. "Προφανώς δεν υπάρχει συμφωνία".
Ένα ερώτημα που θέτουν πολλοί είναι: Πότε οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα θεωρήσουν ότι οι κινήσεις της αγοράς καθοδηγούνται από κερδοσκόπους και όχι από τα θεμελιώδη μεγέθη; Μερικές φορές, ωστόσο, η παρέμβαση μπορεί να είναι αναπόφευκτη.
"Τα πιο γερακίστικα μέλη της ΕΚΤ δεν θέλουν να συζητήσουν ένα backstop, καθώς θέλουν να ασκήσουν πίεση στην Ιταλία για να περιορίσει το χρέος της", δήλωσε ο Said Haidar, ιδρυτής του hedge fund Haidar Capital Management, το fund του οποίου, σύμφωνα με το Bloomberg, κέρδισε πάνω από 10% τον Απρίλιο. "Αλλά η Ιταλία είναι πολύ μεγάλη για να αποτύχει".
Βλέπει ότι η ΕΚΤ πιθανότατα θα καταλήξει σε ένα backstop ή θα αντιμετωπίσει την ανάγκη να αναστείλει τον κύκλο των αυξήσεων των επιτοκίων της για να διασφαλίσει την ένταξη της Ιταλίας στο ευρώ. Αυτό θα πρέπει να επιτρέψει στους αξιωματούχους να αυξήσουν "ίσως" τα επιτόκια στο 2% μέχρι το τέλος του 2023 από το μείον 0,5% τώρα, είπε.
Ακόμα κι έτσι, οι επενδυτές αναγνωρίζουν ότι η επικοινωνία και η αξιοπιστία της ΕΚΤ είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικές με το μέσο που καταλήγει. Θα αναζητήσουν ενδείξεις για τα μελλοντικά σχέδια όταν θα μιλήσουν την επόμενη εβδομάδα ο αντιπρόεδρος Luis De Guindos, το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου Isabel Schnabel και η ίδια η Lagarde.
"Όταν ο Ντράγκι έκανε ό,τι χρειαζόταν, όταν η ΕΚΤ επενέβη τελικά και στήριξε την περιφέρεια, στην πραγματικότητα δεν αγόρασε ποτέ ούτε ένα ομόλογο στο πλαίσιο του προγράμματος που ανακοίνωσε", δήλωσε ο Haidar. "Αλλά αυτό λειτούργησε. Ήταν σαν ένα μαγικό κόλπο".
Επόμενη εβδομάδα
Οι συναλλασσόμενοι αναμένουν το αποτέλεσμα της πολιτικής της Τράπεζας της Αγγλίας την Πέμπτη, το οποίο ακολουθεί την απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ για το επιτόκιο μία ημέρα νωρίτερα
Μια πολύ μεγάλη σειρά προγραμματισμένων ομιλιών από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, συμπεριλαμβανομένου του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου Robert Holzmann, του αντιπροέδρου της ΕΚΤ Luis De Guindos, του μέλους του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ Isabel Schnabel, μπορεί να προσφέρει στους επενδυτές ενδείξεις για τον επερχόμενο ρυθμό σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής
Πωλήσεις ομολόγων από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, τις Κάτω Χώρες και τη Φινλανδία