Σε ένα πολύ πιο βαρύ πλαίσιο υποχρεώσεων για τη θωράκιση της κεφαλαιακής τους επάρκειας καλούνται να ανταποκριθούν οι ελληνικές τράπεζες εν όψει αλλαγών στο Ευρωσύστημα. Αχίλλειος πτέρνα για τις ελληνικές τράπεζες οι πιέσεις για τον χαρακτηρισμό των κεφαλαίων τους από τον αναβαλλόμενο φόρο.
Πρόκειται για αλλαγές που αφορούν την προσαρμογή τους σε ένα πανευρωπαϊκό πλαίσιο που θέτει ως προτεραιότητα την προληπτική επάρκεια κεφαλαίων για την άμεση αντιμετώπιση τυχόν "ατυχημάτων" που θα μπορούσαν να απειλήσουν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ε.Ε. και το οποίο πλαίσιο απαιτεί αυστηρή επανεξέταση του είδους των κεφαλαίων που στηρίζουν τα ίδια κεφάλαιά τους.
Το πλαίσιο αυτό ορίζεται: α) Από την ελάχιστη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων (MREL), που βρίσκεται σε απόλυτη συνάρτηση με την Οδηγία 2014/59/EE για τη θέσπιση πλαισίου για την εξυγίανση τραπεζών και επενδυτικών εταιρειών (BRRD), που ισχύει από 1/1/2016. β) Από το λογιστικό πρότυπο IFRS 9, που θα ισχύσει από 1/1/2018 και επιβάλλει στις τράπεζες εκ των προτέρων σχηματισμό προβλέψεων για πιθανούς, και όχι απλώς πραγματοποιηθέντες, κινδύνους.
Η απαίτηση MREL
Για να γίνει κατανοητή η απαίτηση MREL από τις τράπεζες, θα πρέπει πρώτα να δει κανείς το πώς λειτουργεί από 1/1/2016 το πλαίσιο για την εξυγίανση των τραπεζών.
Η Οδηγία BRRD, που ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία με τον Ν. 4335/2015, στοχεύει να θέσει τέλος στην πολιτική της διάσωσης των τραπεζών με δημόσιους πόρους, ελαχιστοποιώντας, έτσι, την έκθεση των φορολογουμένων σε ζημίες. Συνεπώς, η υιοθέτηση της Οδηγίας, σε συνδυασμό με το υφιστάμενο πλαίσιο προληπτικής εποπτείας, επιφέρει τον περιορισμό των συστημικών επιπτώσεων λόγω εσφαλμένων κινήτρων των τραπεζών, δηλαδή την υπερβολική ανάληψη κινδύνων, με την προσδοκία ότι το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα δεν θα αφεθεί να καταρρεύσει λόγω της συστημικής του σημασίας. Καθιερώνοντας εργαλεία εξυγίανσης με ίδια μέσα, η Οδηγία διασφαλίζει ότι τις ζημίες θα επωμίζονται οι μέτοχοι, οι ομολογιούχοι και οι καταθέτες των τραπεζών.
Τα στάδια του πλαισίου ανάκαμψης και εξυγίανσης που προβλέπει η BRRD αποτελούνται από:
1) Το στάδιο της προετοιμασίας και πρόληψης, στο οποίο λαμβάνονται μέτρα που έχουν στόχο την προετοιμασία της λήψης μέτρων ανάκαμψης και εξυγίανσης από το ίδρυμα σε περίπτωση που χρειαστεί.
2) Το στάδιο της έγκαιρης παρέμβασης, στο οποίο λαμβάνονται μέτρα που έχουν στόχο την έγκαιρη παρέμβαση ώστε το ίδρυμα να μην περιέλθει σε σημείο αφερεγγυότητας.
3) Το στάδιο εξυγίανσης, στο οποίο λαμβάνονται μέτρα που στοχεύουν στην εξυγίανση του ιδρύματος που έχει καταστεί αφερέγγυο.
Τα μέτρα εξυγίανσης στα οποία αναφέρεται η BRRD είναι η εντολή μεταβίβασης (sale of business tool), το μεταβατικό ίδρυμα (bridge institution tool), ο διαχωρισμός περιουσιακών στοιχείων (asset separation tool) και η αναδιάρθρωση του παθητικού (bail-in tool).
Στο πλαίσιο αυτό, για την αποτελεσματική εφαρμογή της αναδιάρθρωσης του παθητικού και για να διασφαλιστεί ότι τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν εκδώσει επαρκή χρηματοοικονομικά μέσα, τα οποία δύνανται να διαγραφούν ή και να απομειωθούν προς απορρόφηση ζημιών ή/και να μετατραπούν σε μετοχικό κεφάλαιο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και συνθήκες χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, τα ιδρύματα θα πρέπει να πληρούν ανά πάσα στιγμή μια ελάχιστη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων (Minimum Requirement of Own Funds and Eligible Liabilities - MREL).
Αυτή η απαίτηση υπολογίζεται ως το ποσό των ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων εκφρασμένο ως ποσοστό επί τοις εκατό του συνόλου των υποχρεώσεων και των ιδίων κεφαλαίων του ιδρύματος.
Το MREL, δηλαδή, αφορά στοιχεία παθητικού των ιδρυμάτων που μπορούν εν δυνάμει να χρησιμοποιηθούν για την απορρόφηση ζημιών και για την ανακεφαλαιοποίησή τους, αν αυτό απαιτηθεί, σε περίπτωση εξυγίανσης, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, να εξασφαλιστεί η συνέχεια των κρίσιμων λειτουργιών των ιδρυμάτων υπό εξυγίανση και να αποφευχθεί η έκθεση δημόσιων πόρων σε κίνδυνο απώλειας.
Το MREL καθορίζεται από τις αρχές εξυγίανσης χωριστά για κάθε οντότητα σε ατομική και ενοποιημένη βάση. Σημειώνεται ότι ο προσδιορισμός του MREL θα συνεχίσει να εξελίσσεται μέσα στο 2017.
Το λογιστικό πρότυπο IFRS 9
Από την άλλη πλευρά, από 1/1/2018 οι τράπεζες καλούνται να λειτουργήσουν με το νέο λογιστικό πρότυπο IRFS 9. Το νέο αυτό λογιστικό πρότυπο καταργεί την έννοια του ζημιογόνου γεγονότος όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα ως προϋπόθεση για την αναγνώριση πιστωτικών ζημιών.
Πλέον δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει αντικειμενικά απόδειξη και να πρέπει να αναγνωριστεί η πιστωτική ζημία από την απομείωση της αξίας του περιουσιακού στοιχείου ενός δανείου.
Αντιθέτως, πλέον οι τράπεζες οφείλουν να αναγνωρίζουν εκ των προτέρων την πιθανότητα αναμενόμενων ζημιών και να σχηματίζουν εκ των προτέρων τις δέουσες προβλέψεις. Στο πλαίσιο αυτό, οι τράπεζες οφείλουν να παρακολουθούν στενά τα επίπεδα των προβλέψεών τους και να ενημερώνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα τις εποπτικές Αρχές, έτσι ώστε ανά πάσα στιγμή οι προβλέψεις να αντικατοπτρίζουν μεταβολές στον πιστωτικό κίνδυνο που αναλαμβάνουν.
Για τις ελληνικές τράπεζες, οι πρόσθετες προβλέψεις που θα χρειαστεί να σχηματίσουν δεν θεωρούνται σημαντικές, δεδομένου ότι ήδη έχουν συσσωρευμένες προβλέψεις της τάξεως των 52,8 δισ. ευρώ (31/12/2016). Οι προβλέψεις αυτές καλύπτουν μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα σε ποσοστό 49,7% (ο αντίστοιχος μέσος όρος για τις ευρωπαϊκές τράπεζες μεσαίου μεγέθους κινείται στο 46,4%), γεγονός που υποδηλώνει ότι δεν αναμένεται κάποια αύξηση του πιστωτικού κινδύνου στο άμεσο χρονικό διάστημα.
Το IFRS 9, πάντως, θα απαιτήσει βελτίωση των συστημάτων παρακολούθησης των κινδύνων, κάτι στο οποίο δουλεύουν ήδη εντατικά οι τράπεζες, προχωρώντας στη βελτίωση των συστημάτων τους σχετικά με τον υπολογισμό του Effective Interest Rate ή/και τον υπολογισμό των εξατομικευμένων προβλέψεων.
Πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή δημοσίευσε έρευνα για τις αναμενόμενες επιπτώσεις από την εφαρμογή του IFRS 9 στις ευρωπαϊκές τράπεζες. Η έρευνα βασίστηκε σε δείγμα 58 τραπεζών και, μεταξύ άλλων, διαπιστώνει ότι το 75% των τραπεζών αναμένει πως η εφαρμογή του IFRS 9 θα δημιουργήσει έντονες διακυμάνσεις στην κερδοφορία τους. Το 60% των τραπεζών του δείγματος αναμένει ότι θα επηρεαστεί η πιστωτική τους πολιτική σε θέματα όπως η τιμολόγηση και η διάρκεια των χρηματοδοτήσεων.
Πηγή: Capital.gr