Οι εταιρείες θα πρέπει να είναι βέβαιες ότι οι υπάλληλοι τους έχουν ενημερωθεί προκαταβολικά για την παρακολούθηση των επαγγελματικών τους e-mail, σε περίπτωση που προχωρήσουν στη συγκεκριμένη πρακτική, απεφάνθη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με αφορμή την περίπτωση άνδρα, ο οποίος απολύθηκε πριν από δέκα χρόνια από την εργασία του.
Ειδικότερα, το Δικαστήριο στήριξε με την απόφασή του αυτή υπάλληλο από τη Ρουμανία, ο οποίος χρησιμοποίησε το επαγγελματικό του e-mail για να ανταλλάξει μηνύματα με άτομα του στενού οικογενειακού του κύκλου, καθώς έκρινε ότι τα δικαστήρια της Ρουμανίας απέτυχαν να προφυλάξουν το δικαίωμα του στην ιδιωτικότητα, αφού δεν είχε υπάρξει σχετική προειδοποίηση.
Η εταιρεία είχε παρουσιάσει ως αποδεικτικό στοιχείο στον υπάλληλο, ονόματι Μπογδάν Μπαρμπουλέσκου, τις συνομιλίες που είχε με τον αδερφό του και την αγαπημένη του μέσω e-mail.
Ειδικότερα σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι στην υπόθεση Bărbulescu κατά Ρουμανίας υπήρξε παραβίαση του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, της κατοικίας και της αλληλογραφίας).
Η υπόθεση αφορούσε
α) την απόφαση ιδιωτικής εταιρείας να απολύσει έναν υπάλληλο αφού παρακολούθησε τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες του,
β) Την εικαζόμενη παράλειψη των εθνικών αρχών να προστατεύσουν το δικαίωμά του σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και της αλληλογραφίας του εργαζομένου
To ΕΣΔΑ με την χθεσινή του απόφαση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εθνικές αρχές της χώρας δεν είχαν επαρκώς προστατεύσει το δικαίωμα του κ. Bărbulescu στο σεβασμό της ιδιωτικής του ζωής και της αλληλογραφίας του.
Συγκεκριμένα, τα εθνικά δικαστήρια δεν κατόρθωσαν να εξακριβώσουν αν ο Bărbulescu είχε λάβει ειδοποίηση από τον εργοδότη του σχετικά με το ενδεχόμενο παρακολούθησης των επικοινωνιών του, ούτε έλαβαν υπόψη είτε το γεγονός ότι δεν είχε ενημερωθεί για τη φύση ή την έκταση της παρακολούθησης και συγκεκριμένα για τον βαθμό εισβολής στην ιδιωτική του ζωή και την αλληλογραφία του.
Επιπλέον, οι εθνικές αρχές δεν είχαν καθορίσει, αφενός, τους ειδικούς λόγους που θα μπορούσαν δικαιολογούσαν την λήψη μέτρων παρακολούθησης, και δεύτερον δεν εξέτασαν εάν ο εργοδότης θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ηπιότερα μέτρα παρακολούθησης.
Όσον αφορά το πεδίο της παρακολούθησης και τον βαθμό παρεμβολής στην ιδιωτικότητα του κ. Bărbulescu, αυτό δεν έχει εξεταστεί από κανένα από τα εθνικά δικαστήρια, έστω και αν ο εργοδότης είχε καταγράψει όλες τις επικοινωνίες του κ. Bărbulescu κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο και είχε εκτυπώσει το περιεχόμενό τους.
Ομοίως, τα εθνικά δικαστήρια δεν προέβησαν σε επαρκείς εκτιμήσεις ως προς το αν υπήρξε νόμιμος λόγος ο οποίος θα δικαιολογούσε την παρακολούθηση των ανακοινώσεων του κ. Bărbulescu.
Κανένα επίσης από τα εθνικά δικαστήρια δεν εξέτασε επαρκώς κατά πόσον ο σκοπός που επιδιώκεται ο εργοδότης θα μπορούσε να επιτευχθεί με λιγότερο παρεμβατικές μεθόδους παρά πρόσβαση στο περιεχόμενο του ηλεκτρονικών επικοινωνιών του εργαζομένου.
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπέρ του Μπαρμπουλέσκου ελήφθη με πλειοψηφία 11-6. Αν και η απόφαση δεν είναι δεσμευτική, καθώς δεν πρόκειται για νομοπαρασκευαστικό όργανο, ίσως με αυτό τον τρόπο δημιουργηθεί προηγούμενο για το κατά πόσο η «παρακολούθηση» είναι επιτρεπτή ή όχι.
Πηγή: aftodioikisi.gr