Ολοκληρώθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας η ανοιχτή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής για την ανακήρυξη των υποψηφιοτήτων για την προεδρία του Κινήματος στις εσωκομματικές εκλογές της 6ης Οκτωβρίου 2024.
Οι έξι διεκδικητές, Νίκος Ανδρουλάκης, Παύλος Γερουλάνος, Νάντια Γιαννακοπούλου, Άννα Διαμαντοπούλου, Χάρης Δούκας και Μιχάλης Κατρίνης ανέπτυξαν τις απόψεις τους και θα προβάλλουν το πρόγραμμά τους για την «επόμενη μέρα» στο ΠΑΣΟΚ.
«Μάλλον κάποιοι, και είναι της μόδας δεν ψάχνουν για Πρωθυπουργήσιμο, αλλά για διαχειρίσιμο και θα τους απογοητεύσω, δεν ήμουν και δε θα γίνω ποτέ (…) Σας ευχαριστώ για τον αγώνα που δώσαμε 2,5 χρόνια και ξαναβάλαμε το ΠΑΣΟΚ στο κέντρο των πολιτικών δεδομένων, των πολιτικών αγώνων της πατρίδας μας» ανέφερε ο Νίκος Ανδρουλάκης στην ομιλία του.
«Το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε και είναι έτοιμο να αναλάβει τις ευθύνες του. Οι πολίτες ζητούν πειστικές λύσεις εδώ και τώρα. Ήρθε η ώρα να αλλάξει σελίδα η χώρα και να αποκτήσουν οι πολίτες ξανά προοπτική και ελπίδα. Να είστε βέβαιοι ότι το ΠΑΣΟΚ, ως η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση του τόπου, θα αγωνιστεί για μια νέα δημιουργική πορεία», ανέφερε.
«Τα μέλη και οι φίλοι του Κινήματός μας θα κληθούν να αποφασίσουν όχι μόνο το πρόσωπο που θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ αλλά κάτι σπουδαιότερο: Το ύφος, το ήθος και την κατεύθυνση που θα έχει η επόμενη κυβέρνηση της χώρας», σημείωσε και πρόσθεσε: «Από το ερώτημα “με ποιον θα πάτε” κοπιάσαμε πολύ για να είναι προσδοκία των πολιτών η νίκη μας απέναντι στη Νέα Δημοκρατία. Κοπιάσαμε πολύ να ξεφύγουμε από τις μυλόπετρες και να ενισχύσουμε τη δύναμή μας».
Διακηρύσσοντας πως το ΠΑΣΟΚ είναι ξανά πρωταγωνιστικός αυτόνομος πόλος, ο κ. Ανδρουλάκης τόνισε ότι είναι έτοιμο για το επόμενο μεγάλο βήμα. «Βάζοντας τέλος στην αποτυχημένη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας», επεσήμανε ασκώντας δριμεία κριτική στη κυβέρνηση Μητσοτάκη για την πολιτική που ακολουθεί σχεδόν σε όλα τα επίπεδα. «Γι’ αυτό έχουμε χρέος να ανατρέψουμε αυτήν την παρακμή. Να ενισχύσουμε τη διάκριση των εξουσιών αλλάζοντας τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας της δικαιοσύνης στη συνταγματική αναθεώρηση. Ενισχύοντας θεσμικά την αυτοδιοίκηση και τις ανεξάρτητες Αρχές. Πυξίδα μας, η αξιοκρατία και η διαφάνεια για να σταματήσει η κατασπατάληση των δημόσιων πόρων και οι χιλιάδες απευθείας αναθέσεις σε ημέτερους και κολλητούς. Μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ανοίξει την πόρτα εξόδου του Μεγάρου Μαξίμου για τον κ. Μητσοτάκη και την παρέα του», συμπλήρωσε.
Κάνοντας απολογισμό για τα δυόμισι χρόνια στην ηγεσία του κόμματος, ο κ. Ανδρουλάκης απαρίθμησε τις επιτυχίες που κατάφερε το ΠΑΣΟΚ ανεβάζοντας το ποσοστό του σχεδόν στο 13%. Παράλληλα, ανέλαβε την ευθύνη για λάθη, αδυναμίες και παραλείψεις στη λειτουργία του κόμματος, ενώ δεσμεύτηκε ότι εφόσον εκλεγεί ξανά θα διορθώσει δυσλειτουργίες και εσωκομματικές διαδικασίες. Επίσης, αντέκρουσε έντονα την κριτική των εσωκομματικών αντιπάλων του ότι δεν λειτούργησε ενωτικά το κόμμα και τους κατηγόρησε για την αμφισβήτησή του για προσωπικές στρατηγικές και όχι για την επιτυχία του κόμματος.
«Το μήνυμα είναι καθαρό: Η δημοκρατική παράταξη μπορεί να γίνει κυβέρνηση με τις αρχές και τις αξίες ενός ΠΑΣΟΚ που έμαθε από τα λάθη του. Η ΣΥΡΙΖΟποίηση στη λειτουργία, στη συμπεριφορά των στελεχών, στην πολιτική στρατηγική θα είναι καταστροφική για την πορεία μας και εν τέλει δώρο στη Νέα Δημοκρατία», υπογράμμισε για να προσθέσει: «Αν κάτι με στεναχωρεί, όχι μόνο πολιτικά αλλά και ανθρώπινα, είναι η επιμονή και η ευκολία κάποιων να απαξιώνουν τα όσα πετύχαμε. Η προοπτική δεν βρίσκεται στους “μεσσίες” και στα περιτυλίγματα, αλλά στη συνέπεια, τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία, τη μεθοδικότητα. Δεν γίνεται να κατηγορείς τους άλλους για ασυνέπεια και να είσαι ο ίδιος ασυνεπής. Να καταγγέλλεις τον κυνισμό και να λειτουργείς ο ίδιος κυνικά. Τα κόμματα που επενδύουν στο κύμα της συγκυρίας και του εφήμερου τακτικισμού, συνήθως ξεφουσκώνουν μαζί του… Δεν είναι αυτά για το ΠΑΣΟΚ και δεν πρέπει να γίνει έτσι το ΠΑΣΟΚ».
Επίσης, ο κ. Ανδρουλάκης άφησε αιχμές για όσους «δεν ψάχνουν “πρωθυπουργίσιμο” όπως σκίζουν τα ιμάτιά τους αλλά “διαχειρίσιμο”». «Διαχειρίσιμος δεν ήμουν και δεν θα γίνω γιατί λογοδοτώ πάντα στον ελληνικό λαό και στα μέλη της παράταξης. Γιατί πάντα είχα στήριγμα τους απλούς πολίτες που γνώρισα σε όλη μου τη διαδρομή, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας», κατέληξε χειροκροτούμενος από στελέχη που τον υποστηρίζουν.
Παύλος Γερουλάνος
Δεύτερος κατά σειρά ομιλητής στο βήμα της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ήταν ο Παύλος Γερουλάνος ο οποίος, μεταξύ άλλων, κατέστησε σαφές ότι «τώρα, είναι η ώρα. Τώρα είναι η ώρα για την “αναγέννηση” του ΠΑΣΟΚ. Δεν θα μας συγχωρεθεί αν δεν ανταποκριθούμε στην απαίτηση της κοινωνίας». «Δεν διανοούμαστε να χάσουμε την ευκαιρία για τη χώρα και το ΠΑΣΟΚ για το οποίο χρειάζετονται τρία πράγματα: Σχέδιο, διάθεση σύνθεσης δυνάμεων, ενότητα δηλαδή, και εμπειρία διακυβέρνησης», πρόσθεσε.
Ο κ. Γερουλάνος ανέφερε ότι η προοπτική εξουσίας για το ΠΑΣΟΚ δεν έρχεται χωρίς προϋποθέσεις, καθώς απαιτεί αλλαγή λειτουργίας, νοοτροπίας, ηγεσίας και απαιτείται σχέδιο γρήγορων κινήσεων και ριζικών μεταρρυθμίσεων για τη χώρα που -όπως είπε- βασίζεται στο σχέδιο «Αναγέννηση».
«Ζητώ την ευθύνη να ηγηθώ του ΠΑΣΟΚ, με συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο για την Ελλάδα. Πολιτικό σχέδιο που δεν έρχεται απλά να διαχειριστεί το διοικητικό και παραγωγικό μοντέλο της χώρας, έρχεται να τα αλλάξει συθέμελα. Έρχεται να αλλάξει παράδειγμα. Έρχεται να επιφέρει σαρωτικές αλλά και πολύ συγκροτημένες αλλαγές. Η “Αναγέννηση”, είναι ένα σχέδιο πολιτικό, ανθρωποκεντρικό, πατριωτικό, σοσιαλιστικό. Ο δεύτερος λόγος που ζητώ την ευθύνη να ηγηθώ του ΠΑΣΟΚ είναι γιατί μπορώ να υπηρετήσω την ενότητα. Αυτό κάνω όλη μου την πολιτική ζωή, μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Από την πρώτη μέρα. Γι’ αυτό δεν έχω κομματική παρέα. Δεν έχω “δικούς μου”. Δεν χρειάζομαι τη δική μου ομάδα για να προεδρεύσω. Δεν έχω μάθει έτσι. Έχω μάθει να φτιάχνω ομάδες. Αξιοποιώντας όποια και όποιον θέλει να προσφέρει. Συνθέτοντας δυνάμεις και προσφέροντας προοπτική. Όπου κι αν βρέθηκα. Αυτό έκανα πάντα. Αυτό, θα κάνω και ως πρόεδρος, αν εκλεγώ», σημείωσε ο κ. Γερουλάνος για να συμπληρώσει:
«Τα παραπάνω μπορώ να τα εγγυηθώ, για έναν λόγο: Διότι δεν με κρατάει κανένας. Δεν έχω καμία εσωκομματική δουλεία. Πρώτη και μόνη μου προτεραιότητα το ΠΑΣΟΚ και το μέλλον της πατρίδας. Ζητώ την ευθύνη να ηγηθώ του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος γιατί έχω την εμπειρία να το κάνω».
«Γιατί σε ένα κόμμα εξουσίας, όπως το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει κάτι ακόμα σημαντικότερο από το να κερδίζεις την εσωκομματική κάλπη και την αρχηγία την Κυριακή: Να ξέρεις τι θα κάνεις τη Δευτέρα. Μπροστά μας, αν θέλουμε να πετύχουμε τον στόχο μας, έχουμε επικές μάχες. Μάχες με την κυβέρνηση, μάχες με τα προβλήματα, μάχες για να πείσουμε τον κόσμο ότι είμαστε κοντά του. Αν η μάχη είναι στη Βουλή, ο πρόεδρος πρέπει να είναι εκεί. Αν η μάχη είναι στην κοινωνία, ο πρόεδρος πρέπει να είναι εκεί. Αν η μάχη είναι στο κόμμα, για να διαλέξουμε πορεία, για να κλείσουμε ανοιχτά θέματα, για να αποφασίσουμε στρατηγική, ο πρόεδρος πρέπει να είναι εκεί. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο πρόεδρος δίνει το παράδειγμα. Τι σημαίνει αυτό; Δύο πράγματα. Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί και δεν θα γίνει κυβέρνηση διά αντιπροσώπου. Ο πρόεδρος του κόμματος πρέπει να είναι βουλευτής. Γιατί με εμένα στη θέση του προέδρου, οι αξίες, η πολιτική δράση και η διάθεση προσφοράς θα είναι τα μόνα κριτήρια συμμετοχής στα όργανα», επεσήμανε ο κ. Γερουλάνος.
«Η επιλογή για τη νέα ηγεσία έχει ευθύνη, σύντροφοι και συντρόφισσες. Ευθύνη, όχι απέναντι σε φίλους και γνωστούς. Αλλά απέναντι στην κοινωνία που μας κοιτάζει. Στην πατρίδα που περιμένει. Στην ιστορία που μας δίνει μια δεύτερη ευκαιρία. Ζητώ την ευθύνη και την τιμή να ηγηθώ τού κοινού μας αγώνα. Σας καλώ να τον δώσουμε όλοι μαζί, μια γροθιά. Και σας διαβεβαιώνω ότι το αποτέλεσμα θα μάς δικαιώσει», κατέληξε ο υποψήφιος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Άννα Διαμαντοπούλου
«Μεγαλώνουμε το ΠΑΣΟΚ – Δυναμώνουμε την Κοινωνία» ανέφερε η υποψήφια για την προεδρία του κόμματος, Άννα Διαμαντοπούλου.
Η ομιλία της
1) Κοινωνική δυσαρέσκεια και πολιτική ρευστότητα
Σε ένα κόσμο που αλλάζει συνεχώς και κινείται όλο και ταχύτερα προς το μέλλον, η Ελλάδα έχει πέσει σε τέλμα.
Η διαχείριση της καθημερινότητας την ώρα που οι άλλοι τρέχουν μπροστά αποτελεί δείγμα και προμήνυμα παρακμής.
Οι Έλληνες πολίτες δεν αποδέχονται την υστέρηση ως κανονικότητα.
Δεν θέλουν να είμαστε μια χώρα χαμηλών προσδοκιών, το προβληματικό παιδί της Ευρώπης, που διαρκώς περιμένει την επόμενη κρίση.
Λένε όχι σε μια μίζερη Ελλάδα.
Αξίζουν, απαιτούν αλλά και μπορούν να δώσουν στη χώρα την προωθητική δύναμη που χρειάζεται.
Το πρώτο βήμα είναι να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο, που είναι κατεξοχήν πολιτικό. Η κυβέρνηση ασχολείται κυρίως με την επικοινωνία και έχει εγκαταλείψει κάθε ιδέα σχεδιασμού για το μέλλον, φοβισμένη από το πολιτικό κόστος και βυθισμένη σε κομματικές αντεγκλήσεις και προσωπικές έριδες. Η συνθηκολόγηση του κ. Μητσοτάκη με τον ακραίο συντηρητισμό είναι η συνταγή της παράλυσης. Αλλά και στις πολιτικές της προτεραιότητες έχει αποτύχει. Η ανάπτυξη που διαφημίζει είναι προβληματική και υπονομευτική για την κοινωνική συνοχή. Υποσχέθηκε ευημερία και οι ανισότητες διευρύνονται. Υποσχέθηκε σεβασμό στο περιβάλλον και έχουμε διαδοχικές φυσικές καταστροφές και πρωτοφανή υποβάθμισή του. Υποσχέθηκε καλύτερες αμοιβές και η αύξηση των μισθών δεν καλύπτει ούτε λίγο από την αύξηση του κόστους ζωής. Υποσχέθηκε ευκαιρίες στους νέους και ζουν μια πολλαπλή κρίση μισθών, στέγης, προοπτικών στη χώρα. Υποσχέθηκε καλύτερες δουλειές και δίνει επιδόματα κάθε είδους, χωρίς ιεράρχηση και μακροπρόθεσμη λογική. Τα οφέλη της εξόδου της χώρας από την κρίση πηγαίνουν σε λίγους, σε όλο και λιγότερους. Όλο και περισσότεροι μένουν πίσω.
Αυτή η δυσαρέσκεια, για πρώτη φορά στα στο διάστημα της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας συμβαδίζει με μια γενικευμένη κρίση του πολιτικού και κομματικού συστήματος. Η κυβερνητική φθορά όπως αυτή καταγράφηκε, ποσοτικά και ποιοτικά στις ευρωεκλογές του Ιουνίου δεν είχε και συνεχίζει να μην έχει πολιτικό υποκείμενο υποδοχής και έκφρασης. Η σημερινή πολιτική και κομματική συνθήκη της γενικευμένης πτώσης, διαμορφώνει ένα πρωτοφανές πολιτικό τοπίο ρευστότητας, ιδιαίτερα ανησυχητικό για πολλούς, επειδή εκτιμούν ότι πλέον στην χώρα, δεν υπάρχει ηγεμονική και κυρίαρχη πολιτική σταθερά.
Θεωρώ όμως ότι κλείνει ο κύκλος της παρούσας κυβέρνησης, χωρίς ωστόσο να έχει ανοίξει ακόμα ένας νέος κύκλος, λόγω του εναλλακτικού κενού της αντιπολίτευσης. Δηλαδή με απλά λόγια δεν φαίνεται κόμμα που να μπορεί να γίνει κυβέρνηση.
Εκτιμώ βάσιμα, ότι όλο αυτό το μεταβατικό διάστημα μέχρι τις επόμενες εκλογές το κυρίαρχο πολιτικό διακύβευμα θα είναι η αναζήτηση εναλλακτικής λύσης.
Σήμερα, μετά την δεκαπενταετή περιπέτεια της χώρας και ύστερα από τις διακυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ , η ελληνική κοινωνία είναι διατεθειμένη ν’ ακούσει ξανά και να κοιτάξει προς το ΠΑΣΟΚ. Όχι σαν επιστροφή από τα παλιά αλλά σαν ένα νέο πατριωτικό, δημοκρατικό και κοινωνικό αφήγημα και σχέδιο για το παρόν και το μέλλον. Είναι η περίφημη, τελευταία, λέξη της ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ, που ακούγεται πολύ και από παντού αυτές τις μέρες.
2) Εναλλακτική Λύση
Πρόγραμμα, Πολιτική και Ηγεσία για το Μεγάλο και Κυβερνών ΠΑΣΟΚ
Για να μπορέσει όμως το ΠΑΣΟΚ , να’ ανταποκριθεί στα νέα ιστορικά του καθήκοντα , για να γίνει η εναλλακτική λύση στην διακυβέρνηση της χώρας και η διέξοδος για μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία, πρέπει να μετεξελιχθεί με γοργά βήματα στο Μεγάλο και Κυβερνών ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται ένα big bang.
Αυτός ο στόχος έχει τρεις προϋποθέσεις:
- Προγραμματική κατεύθυνση – Πρόγραμμα με συμμετοχή
- Ανοιχτό κόμμα με πολιτική και στρατηγική αυτονομία
- Ηγεσία
α. Προγραμματική κατεύθυνση
Η απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις έχει ιδεολογικό πρόσημο.
Η απάντηση είναι μια σοσιαλδημοκρατική πολιτική.
Το ΠΑΣΟΚ είναι ο μόνος πολιτικός οργανισμός που μπορεί να εξελιχθεί για να γίνει ο αξιόπιστος φορέας της και να εμπνεύσει τους πολίτες στο όραμα μιας διαφορετικής, θετικής προοπτικής.
Όραμα για την Ελλάδα
Το πρώτο και σημαντικό είναι να θέσουμε ένα στόχο για τη θέση της πατρίδας μας στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, στην Ευρώπη, στον κόσμο.
Η Τουρκία παραμένει αναθεωρητική δύναμη δεν είμαστε αφελείς.
Κρατάμε την επικοινωνία, θέλουμε την ειρηνική συνύπαρξη αλλά πρώτον δεν διαπραγματευόμαστε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και δεύτερο ως μέλη της ΕΕ δεν αποδεχόμαστε την τουρκική προκλητικότητα που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά συνολικά την Ευρώπη.
Όμως αγαπητοί Σύντροφοι και Συντρόφισσες κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις οφείλουν πλέον να ορίσουν μια νέα στρατηγική για Τουρκία και το Κυπριακό ζήτημα.
Από το 1974 η Τουρκία γεμίζει το καλάθι των διεκδικήσεων ώστε σε κάθε τελική διαπραγμάτευση να μπορεί να κάνει «ανύπαρκτες υποχωρήσεις».
Το Κυπριακό, ο ΟΗΕ προτείνει και η απάντηση οφείλει να έχει μια στρατηγική αντίστοιχη του Ελσίνκι.
Εμείς οφείλουμε να μετατρέψουμε όπως κάναμε και στο παρελθόν του γεωγραφική μας θέση σε συγκριτικό πλεονέκτημα. Σήμερα στη Βαλκανική ενδοχώρα δημιουργούνται οικονομικές και πολιτικές συμμαχίες παρεμβαίνουν γεωπολιτικές δυνάμεις όπως η Κίνα και η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι σε μια απομόνωση στην ίδια της την γειτονιά.
Ως χώρα της Μεσογείου πρέπει να συμμετέχουμε σε μια συνολική συμμαχία χωρών αλλά και κομμάτων ως αντιπολίτευση για την αντιμετώπιση:
α. της μετανάστευσης από Αφρική και Ασία γιατί εμείς είμαστε οι πύλες,
β. αλλά και για μια ειδική ευρωπαϊκή πολιτική για τα τεράστια προβλήματα που επιφέρει η κλιματική κρίση στις χώρες μας. Ήδη το έχουν κάνει οι χώρες της Σκανδιναβίας και της Κεντρικής Ευρώπης.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε φάση μετάβασης, αλλάζουν τα δεδομένα στην άμυνα, στις επενδύσεις, στην εσωτερική αγορά.
Οι μεγάλες χώρες καταπατώντας τη συμφωνία για την εσωτερική αγορά προχωρούν με κρατικές ενισχύσεις στις δικές τους επιχειρήσεις. Ο Νότος και οι μικρότερες χώρες μένουν πάλι πίσω , το χάσμα Βορρά και Νότου μεγαλώνει.
Η Ελλάδα σιωπά. Όσο όμως αποδεχόμαστε έναν ακολουθητικό περιφερειακό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση τόσο οι εξελίξεις λειτουργούν ως βάρος μας. Και εδώ θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη ειρηνικής πρωτοβουλίας για το ουκρανικό ζήτημα.
Η Ευρώπη και η Ελλάδα οφείλουν να αναδείξουν τον ειρηνικό τους ρόλο.
Η Δημοκρατική Παράταξη από τον Ελευθέριο Βενιζέλο μέχρι τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κώστα Σημίτη και ακόμα τις πιο δύσκολες ώρες επί Γεωργίου Παπανδρέου και Βαγγέλη Βενιζέλου του είχε πάντα όραμα για το Έθνος και τη χώρα.
Γίνεται να φέρουμε την Ελλάδα στο κέντρο των εξελίξεων?
ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Μεγαλώνουμε το ΠΑΣΟΚ – Δυναμώνουμε την Ελλάδα
Φίλοι και φίλες – Σύντροφοι και Συντρόφισσες
Το Πολιτικό μας Σύστημα
Μετά από 50 χρόνια δημοκρατίας δεν μπορούμε να είμαστε περήφανοι για το πολιτικό μας σύστημα.
Σήμερα υπάρχει μια απόλυτα πρωθυπουργοκεντρική λειτουργία η οποία έχει εξελιχθεί σε ένα συγκεντρωτικό μοντέλο το οποίο λειτουργεί ως να μην υπάρχει περιφερειακή οργάνωση και τοπική αυτοδιοίκηση, συνδικάτα , φορείς!
Δεν υπάρχει πλέον η έννοια της διαβούλευσης και του κοινωνικού διαλόγου.
Η σχέση κράτους πολίτη – παραμένει πελατειακή – οι βουλευτές δεν έχουν την ισχύ και τον σεβασμό που απαιτεί ένα κοινοβουλευτικό σύστημα.
Είναι η στιγμή να μελετήσουμε εκείνη την συνταγματική αλλαγή που θα χτυπήσει επιτέλους παθογένειες.
Που θα ενισχύσει τον ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας , που θα κάνει την ηγεσία της Δικαιοσύνης πραγματικά ανεξάρτητη, που δεν θα επιτρέπει να γίνονται εκλογές όποτε αποφασίζει για την ακρίβεια, όποτε συμφέρει τον εκάστοτε Πρωθυπουργό.
Η Αξιοκρατία που είναι το ζητούμενο για τη νέα γενιά ξεκινά από την αλλαγή του πολιτικού συστήματος και την πάταξη των πελατειακών σχέσεων και την εθνική μας ασθένεια που είναι η λογική οι δικοί μας , οι δικοί σας , οι δικοί τους, είτε αφορά το κράτος είτε αφορά το κόμμα.
Γίνεται να εκσυγχρονίσουμε το πολιτικό μας σύστημα;
ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ
Οικονομική πολιτική
Στο κέντρο του σχεδίου για την ανασυγκρότηση της χώρας βρίσκεται μια νέα οικονομική πολιτική στηριγμένη στις μεγάλες αλλαγές ιδιαίτερα της γεωπολιτικής , και της τεχνολογίας.
Οι μεγάλες προκλήσεις, η αναβίωση της βιομηχανίας, η παραγωγή τεχνογνωσίας, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής απαιτούν
ένα εθνικό σχέδιο με συγκεκριμένους στόχους και πόρους.
Η αδυναμία της κυβέρνησης να αδράξει την οικονομική συγκυρία γίνεται εξοργιστική αν συνυπολογιστεί ότι δεν αντιμετώπισε τους ίδιους δημοσιονομικούς περιορισμούς που είχαν οι κυβερνήσεις μετά το 2009. Δεν είχε δηλαδή μνημονιακούς όρους και, επιπλέον, ήρθαν λόγω της πανδημίας στα χέρια της 36 δις. του Ταμείου Ανάκαμψης (μέχρι και το 2027). Αυτή ήταν μια ευκαιρία αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, την οποία η χώρα χάνει.
H Ελλάδα χάνει την μεγάλη της ευκαιρία
Η κεντρική μας ιδέα είναι η Ελλάδα που παράγει. Πρέπει να παράγει εθνικό πλούτο και μετα τον αναδιανέμει δίκαια.
Βιομηχανία και ΜΜΕ , τουρισμός και εμπόριο, αγροτικός τομέας απαιτούν θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις ώστε η Ελλάδα να σταματήσει να εισάγει και να καταναλώνει.
Η ελληνική επιχείρηση σήμερα δεν μπορεί να ανταγωνισθεί ούτε σε παγκόσμιο ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τρια είναι τα μεγάλα εμπόδια :
Ενεργειακό κόστος που είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη και οφείλεται σε κυβερνητικές επιλογές που δεν έδωσαν προτεραιότητα στα δίκτυα αλλά έδωσαν στην μονοκρατορία των παροχών, που δεν δίνουν σήμερα την δυνατότητα στην βιομηχανική και αγροτική παραγωγή να συμμετέχει ενώ αυξάνεται η ενεργειακή φτώχια.
Το δεύτερο σημαντικό είναι το τραπεζικό φρένο. Εξαιρετικά μεγάλα επιτόκια δανεισμού και αδυναμία πρόσβασης μιας μέσης επιχείρησης στο τραπεζικό σύστημα. Το τραπεζικό σύστημα είναι κλειστό και δεν επιτρέπει τον ανταγωνισμό που θε έφερνε οφέλη στην ελληνική οικονομία.
Θα πρέπει να ανοίξει ο ανταγωνισμός των τραπεζών και να παίξουν σημαντικό ρόλο και οι μικρές περιφερειακές τράπεζες.
Το τρίτο βασικό πρόβλημα είναι το βασίλειο της ελληνικής γραφειοκρατίας – ψηφιοποιημένη πλέον – που γίνεται όλο και πιο καταδυναστευτικό σε επιχειρήσεις και σε πολίτες. Πρέπει να προχωρήσουμε σε αλλαγή του καθεστώτος των δημοσίων συμβάσεων, προμηθειών και προκηρύξεων. Να σταματήσουμε να μετατρέπουμε την γραφειοκρατία σε ψηφιακή.
Η ευθύνη γι΄αυτό είναι μεγάλη και συγκεκριμένη.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πάνω από το 90% των επιχειρήσεων στη χώρα, δεν βλέπουν σχεδόν τίποτα από τα κεφάλαια που προορίζονται για την ανάπτυξη.
Η χώρα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ όσον αφορά τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων της. Στόχος είναι η ενδυνάμωση με κίνητρα του μεγέθους των επιχειρήσεων , την φορολογική δικαιοσύνη και η οργανωμένη υποστήριξη και της διεθνούς παρουσίας τους.
Ο ρόλος του Κράτους για μια Ελλάδα που Παράγει
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια διαρκή απειλή.
Οι αναθεωρητικές διαθέσεις της Τουρκίας εκδηλώνονται σε κάθε ευκαιρία.
Η ενίσχυση της εθνικής άμυνας είναι απαραίτητη, παρά το βαρύ κόστος της. Οι αμυντικές δαπάνες αυξήθηκαν και ήταν αναγκαίες.
Αλλά η εθνική άμυνα μπορεί να έχει και θετική συνεισφορά στην οικονομία κι εδώ η αποτυχία της κυβέρνησης είναι καθολική.
Η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα αποφάσεων για την κοινή αμυντική της πολιτική και την αμυντική της βιομηχανία.
Η Ελλάδα είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Δεν αντικατοπτρίζονται όμως σε μια εθνική αμυντική βιομηχανία, που προοπτικά να ενταχτεί στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό σχεδιασμό.
Οι μεγάλες και θηριώδεις κρατικές αγορές δεν αφήνουν τίποτα στην εθνική αμυντική βιομηχανία. Για εμάς είναι μείζον στόχος η σύνδεση κάθε μεγάλής αγοράς κάθε είδους εξοπλισμού με υποχρέωση παραγωγής στην Ελλάδα και ανάπτυξη εγχωρίας τεχνολογίας. Η υψηλή τεχνολογία και η οργανωμένη παραγωγή θα δημιουργήσει νέες θέσεις με υψηλές αμοιβές.
Γίνεται η Ελλάδα να παράγει;
ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ
Πως η μεγάλη φυγή θα γίνει μεγάλη επιστροφή
Μισό εκατομμύριο νέοι Έλληνες με πολλά προσόντα έφυγαν στα πέρατα του κόσμου.
Η επιστροφή τους είναι κλειδί για δύο κρίσιμα πεδία.
Πρώτον γιατί θα φέρουν την εμπειρία για την υποστήριξη μιας νέας σύγχρονης οικονομίας και δεύτερον για να αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό. Το δημογραφικό δεν είναι πρόκληση. Είναι κρίση και απειλή. Απειλή ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα.
Μερικά πενιχρά φορολογικά κίνητρα δεν αρκούν.
Για να επιστρέψουν οι νέοι μας χρειάζεται:
δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σύμφωνα με τις παραπάνω προτεραιότητες , αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας και μια σχεδιασμένη, επιλεκτική και χωρίς αγκυλώσεις μεταναστευτική πολιτική.
Και εδώ θα ήθελα να κάνω μια αναφορά για το μεταναστευτικό.
Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι μια πρόκληση που απαιτεί ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και ολοκληρωμένες λύσεις. Η πρόσφατη πολιτική αναταραχή στη Γερμανία αναδεικνύει για άλλη μια φορά την ανάγκη για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης και ασύλου, μακριά από εθνικούς εγωισμούς.
Η θέση μου παραμένει σταθερή: η ανθρωπιά και η ασφάλεια μπορούν να συνυπάρχουν.
Τέσσερεις είναι οι μεγάλες προκλήσεις για την Ευρώπη:
1. Επενδύσεις και ανάπτυξη στην Αφρική.
2. Φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων με αποτελεσματικό τρόπο.
3. Κοινή πολιτική ασύλου και δίκαιη κατανομή των προσφύγων σε όλες τις χώρες.
4. Πολιτική κοινωνικής ενσωμάτωσης με δικαιώματα και υποχρεώσεις
και με σαφή προϋπόθεση τον σεβασμό όσων έρχονται στην Ευρώπη των ευρωπαϊκών Συνθηκών και εθνικών Συνταγμάτων.
Από τη Σπατάλη και τα επιδόματα χωρίς σχέδιο σε συγκροτημένες πολιτικές
Ο οικονομικός σχεδιασμός πάσχει από χρόνιο αθηνοκεντρισμό και συγκεντρωτισμό.
Για άλλη μια φορά, οι επενδύσεις -για παράδειγμα οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης- πηγαίνουν σε λίγους ή σπαταλιούνται σε ένα πλήθος από μικρά έργα, με μηδενικό μακροπρόθεσμο αντίκτυπο, μοιρασμένα με όρους τοπικισμού και μικροπολιτικής.
Ένα ολόκληρο πακέτο και δεν έχουμε συγκροτημένη πολιτική για τη στέγη, για το νερό, για τον εκσυγχρονισμό του αγροτικού τομέα, για την μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους!!!
Γίνεται να έχουμε ολοκληρωμένες πολιτικές με στόχους και πόρους;
ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ
Η κοινωνική πολιτική δεν είναι κόστος ούτε παροχή. Είναι επένδυση.
Ξεκινάει από την οικονομία και τον κόσμο της εργασίας.
Δεν υπάρχει κοινωνική πολιτική χωρίς αντιμετώπιση των ανισοτήτων.
Η αγοραστική δύναμη έχει μειωθεί κατά 30% – κι αυτό πριν από την έξαρση του πληθωρισμού και της ακρίβειας.
Η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ελεύθερες και ανταγωνιστικές αγορές. Αντί γι’ αυτό βλέπουμε ολιγοπώλια και πληθωρισμό της απληστίας.
Αυτή η κοινωνική κρίση επιδεινώνεται με την έλλειψη μεταρρυθμίσεων στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, της παιδείας και της υγείας.
Πιστεύω βαθειά ότι επιτέλους πρέπει να προχωρήσουμε σε μια μεγάλη αποκέντρωση. Είμαστε η πιο συγκεντρωτική χώρα της Ευρώπης. Αυτό προϋποθέτει μια τοπική αυτοδιοίκηση με αρμοδιότητες που θα συνοδεύονται από πόρους, ανεξάρτητη, ακηδεμόνευτη κομματικά, με πολιτικό σχέδιο και δυνατότητα να έχει το δικό της αναπτυξιακό σχέδιο.
Η δημόσια υγεία και η δημόσια παιδεία έχουν ανάγκη ισχυρής περιφερειακής αποκέντρωσης για την καλύτερη απόδοση στον πολίτη.
Στον χώρο της παιδείας η μεταρρύθμιση στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης και της κυριαρχίας του διαδικτύου πρέπει να πάρει χαρακτηριστικα επανάστασης. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα ακόμα και σε σχέση με την προηγουμένη δεκαετία.
Στη μεταρρύθμιση για την παιδεία δίνω τον τίτλο «Αριστοτέλης και Τεχνητή Νοημοσύνη» για τι πρέπει από το νηπιαγωγείο μέχρι τις ανθρωπιστικές σπουδές να συνδυάζονται με το ανθρωπιστικό ιδεώδες, δηλαδή ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες που δημιουργούν πολίτες με κοινωνικά χαρακτηριστικά που μπορούν να κατανοήσουν και να επιβληθούν στις μηχανές.
Στην υγεία η μεταρρύθμιση πρέπει να ξεκινήσει από τον διαχωρισμό του ΕΣΥ από το Υπουργείο ως διοικητικό μοντέλο, από αναβάθμιση οικονομική επιστημονική και αξιοκρατία των γιατρών και όλου του προσωπικού των νοσοκομείων και βέβαια από τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό.
Ως κορωνίδα της κοινωνικής πολιτικής θα έθετα το σύνθημά «πρώτα τα παιδιά». Δεν μπορεί να είμαστε η χώρα με 30% παιδική φτώχεια, κεντρικός μας στόχος και δέσμευση πρέπει να είναι η απόλυτη εξάλειψη της παιδικής φτώχειας.
Γίνεται να χτυπήσουμε τις ανισότητες;
Γίνεται να εξαλείψουμε την παιδική φτώχεια;
ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ
ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ – ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
β. Πολιτική και στρατηγική αυτονομία
Το μεγάλο ΠΑΣΟΚ προϋποθέτει μια νέα μορφή συμμετοχικής οργάνωσης όπου τα μέλη και τα στελέχη του συμμετέχουν ενεργά τόσο στα αναπτυξιακά προγράμματα των περιοχών της όσο και στις θεματικές πολιτικές του ενδιαφέροντος τους.
Αυτό σημαίνει και όσμωση με την κοινωνία δηλαδή οργανωμένες συνεργασίες με κοινωνικούς φορείς και δίκτυα κοινωνικών οργανώσεων.
Ταυτόχρονα υπάρχει ανάγκη μιας διαδικτυακής οργάνωσης με τακτή επικοινωνία του/της Προέδρου με τα όργανα του Κινήματος και συγκεκριμένων και μείζων θεμάτων διαδικτυακών δημοψηφισμάτων.
Ένα Ανοιχτό προς την Κοινωνία ΠΑΣΟΚ έχει την συγκεκριμένη σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα που το προσδιόρισε από την γέννηση του.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ θέτει αυτονόητα και εξαρχής ως βασική διαχωριστική γραμμή του Κινήματος μας αυτή με τη συντήρηση σε όλες τις εκφάνσεις της, λαϊκίστικη, παραδοσιακή, φιλελεύθερη.
Την ίδια στιγμή όμως που το ΠΑΣΟΚ οριοθετείται με σαφήνεια απέναντι στον κάθε μορφής συντηρητισμό θα πρέπει να οριοθετήσει και να ξεκαθαρίσει τις σχέσεις του και με τις κομματικές και πολιτικές δυνάμεις, που αναφέρονται και συνεχίζουν την ιδεολογία και τις πολιτικές της παραδοσιακής ιστορικής αριστεράς όπως αυτή μετεξελίχθηκε σήμερα στα διάφορα κόμματα και κινήματα της ριζοσπαστικής αριστεράς, τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
Συγκεκριμένα, πολιτικές και εκλογικές συμπράξεις κορυφής έως και ενιαίες κομματικές συγχωνεύσεις με αυτές τις δυνάμεις, που θολώνουν και ρευστοποιούν την ταυτότητα και τον προσανατολισμό του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να τεθούν εκτός της στρατηγικής ατζέντας του Κινήματος μας.
Η εκ των έσω απόπειρα συριζοποίησης της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ όπως και η εκ των έξω προσπάθεια σύμπραξης, νομίζω ότι πέρα από προσεγγίσεις αποδεικνύεται από τα πράγματα μέγα πολιτικό λάθος.
γ. Ηγεσία
Σε μια εποχή κρίσης των πολιτικών και κομματικών συστημάτων αλλά και των ιδεολογιών, ο συντελεστής ηγεσία αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα για την πορεία και την επίτευξη των στόχων ενός κόμματος. Επίσης όλοι ξέρουμε ότι θεσμικά και πολιτικά στα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα, η θέση του αρχηγού κόμματος είναι ταυτόσημη με την προτεινόμενη ή ασκούμενη θέση του πρωθυπουργού.
Γι’ αυτό θεωρώ προφανές ότι ένα βασικό διακύβευμα των εσωκομματικών εκλογών του Οκτώβρη είναι το «Ποιος από τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ είναι ικανότερος για επόμενος πρωθυπουργός;».
Θεωρώ ότι όσοι προσέλθουν στις κάλπες θα κάνουν την καλύτερη επιλογή για το Κίνημα μας και επί τη ευκαιρία, από αυτό το βήμα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, θα ήθελα να στείλω μήνυμα μεγάλης συμμετοχής, σε κάθε προοδευτικό και γενικά σε κάθε Έλληνα πολίτη, που προσβλέπει σε μια καλύτερη προοπτική για την κοινωνία και την πατρίδα μας.
3) Η Επιλογή της Καθόδου και η πολιτική μου συμβολή
Πιστεύω ότι σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για το ΠΑΣΟΚ και για τη χώρα είναι σημαντικό να απευθυνθούμε στο σύνολο των πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ ή απείχαν και να προσκαλέσουμε στις κάλπες τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό πολιτών αλλάζοντας έτσι το πολιτικό σκηνικό.
Πιστεύω ότι μπορώ να συνεισφέρω σημαντικά σε αυτή την προσπάθεια. Δεύτερον υποκειμενικά εκτιμώ ότι η εμπειρία μου ως Νομάρχης , Υπουργός , Ευρωπαία Επίτροπος αλλά και σε διεθνές επίπεδο είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο το οποίο καταθέτω στη παράταξη και στη χώρα.
Τι πρόκειται να κάνω, αν εκλεγώ: Θα εγγυηθώ την ενότητα του Κινήματος με την αξιοποίηση όλου του δυναμικού του ΠΑΣΟΚ ώστε να διαμορφώσουμε όλοι μαζί ένα ανοιχτό, δημοκρατικό, νικηφόρο Κίνημα. Ν’ αφήσουμε πίσω μας την λογική του μικρού και συμπληρωματικού κόμματος των χαμηλών προσδοκιών και των μικρών βημάτων. Να προχωρήσουμε χωρίς στενότητα αντιλήψεων, αποκλεισμούς και κομματικούς ημετέρους με άμεση προοπτική το ΠΑΣΟΚ να γίνει πρώτο κόμμα και στις επόμενες εκλογές να γίνει διακυβέρνηση της χώρας Τι πρόκειται να κάνω, αν δεν εκλεγώ: Θα βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις την νέα ηγεσία να πετύχει τους στόχους του Κινήματος. Θα συμβάλλω , από όποια θέση και αν κληθώ να προσφέρω, γνώσεις, πολιτική εμπειρία και δράση ώστε να επιτύχουμε τις συλλογικές μας επιδιώξεις.
Η Ελλάδα χάνει τη μεγάλη της ευκαιρία.
Η επαναβιομηχάνιση είναι για την Ελλάδα σήμερα απόλυτη προτεραιότητα. Η Ευρώπη ήδη προσαρμόζεται στα νέα παγκόσμια γεωπολιτικά δεδομένα. Αναθεωρεί την απόλυτη εξάρτησή της από τις εισαγωγές.
Η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει το μερίδιο που μπορεί να έχει σε μια νέα ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική, που θα αποτελέσει μείζον πεδίο συζήτησης και αποφάσεων το επόμενο διάστημα.
Σήμερα, αντί για επαναβιομηχάνιση, βλέπουμε να απειλείται και όποιο παραγωγικό δυναμικό έχει απομείνει στη χώρα στο δευτερογενή τομέα.
Το κόστος της ενέργειας στην Ευρώπη κάνει τις βιομηχανίες της μη ανταγωνιστικές στην παγκόσμια αγορά και το συγκριτικό κόστος της ενέργειας στην Ελλάδα κάνει τις βιομηχανίες της μη ανταγωνιστικές ακόμη και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Δεν είναι μια τυχαία εξέλιξη.
Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων στρεβλώσεων, αστοχιών και εσφαλμένων επιλογών – ανάμεσά τους η υπερβολική βιασύνη για την απολιγνιτοποίηση χωρίς πρόνοια για τις συνέπειές της στις κοινωνίες και τις βιομηχανίες.
Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης της πολιτικής επιλογής που επιτρέπει την μονοκρατορία των παρόχων αντί να δίνει την δυνατότητα χρήσης των δικτύων στην ελληνική βιομηχανία και αγροτική παραγωγή.
Η Ενεργειακή Δημοκρατία είναι η απάντηση της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας στην Κλιματική Αλλαγή και τις Ανισότητες.
Η μετάβαση με όπλο τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας απαιτεί επενδύσεις στα δίκτυα και την αποθήκευση κυρίως όμως και πάνω από όλα κοινωνική συμμετοχή στην παραγωγή ενέργειας.
Μιχάλης Κατρίνης
«Δεν σκοπεύω να αφομοιωθώ ή να προσχωρήσω σε επιλογές στασιμότητας και παρακμής που θέλουν ένα μικρό και ελεγχόμενο ΠΑΣΟΚ»
Ξεκάθαρες κουβέντες (πιο ξεκάθαρες δε γίνεται) από τον υποψήφιο Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Μιχάλη Κατρίνη στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Ο κ. Κατρίνης έκανε λόγο για τη μεγάλη και την τελευταία ευκαιρία του ΠΑΣΟΚ τονίζοντας ότι «δεν μπορούμε να πάμε στις εθνικές εκλογές, συντηρώντας το πολιτικό σκηνικό του ενάμιση κόμματος, που υπάρχει για να διαιωνίζει την πολιτική κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη».
Υπενθύμισε ότι είναι ο μοναδικός που μιλάει ξεκάθαρα για μια Μεγάλη Παράταξη που θα προκύψει με πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ, με άνοιγμα σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας. Μια Μεγάλη Παράταξη που θα κυβερνήσει.
«Ξέρω ότι αυτή η άποψη ενοχλεί. Και μαζί ενοχλούν και αυτοί που τη διατυπώνουν, καθαρά και δυνατά.
Για αυτό και επιστρατεύτηκαν μηχανισμοί χειραγώγησης. Μηχανισμοί απαξίωσης της προσπάθειας μου, αφού ο κίνδυνος για τα μεγάλα συμφέροντα είναι η δημιουργία μιας Μεγάλης Παράταξης που δεν θα μπορούν να την ελέγξουν.
Ευτυχώς, στις 6 Οκτωβρίου θα ψηφίσουν και θα αποφασίσουν οι πολίτες, όχι οι δημοσκόποι, όχι τα εξωθεσμικά κέντρα και συμφέροντα.
Η ψήφος στις 6 Οκτωβρίου δεν είναι μόνο μια ψήφος για τη αναγέννηση και για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Παράταξης που θα κυβερνήσει αυτοδύναμα τη χώρα.
Είναι και μια ψήφος για την υπεράσπιση της αυτονομίας της πολιτικής από εξωθεσμικά κέντρα και συμφέροντα. Και μαζί και της αυτονομίας του ίδιου του ΠΑΣΟΚ», τόνισε ο κ. Κατρίνης.
Επισήμανε με έμφαση ότι :
-Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να περάσει ένα καθαρό μήνυμα: ότι δεν είναι ένα κόμμα με πρίγκιπες, τζάκια ή επιλογές που τις καθορίζουν συστήματα συμφερόντων.
-Υπάρχει μια λογική που θέλει να υπάρχουν μόνο μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, που θέλει τους ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους να τους νέμονται 5 οικογένειες. Το ΠΑΣΟΚ ή θα συγκρουστεί με αυτές τις λογικές και καταστάσεις ή θα εγκλωβιστεί στο ρόλο του μικρομεσαίου κόμματος.
-Κάποιοι να λένε ότι θα κερδίσουν τον κ. Μητσοτάκη, στα λόγια βεβαίως. Να θυμίσω ότι τα ίδια έλεγε και ο κ. Κασελάκης και είδαμε ποια ήταν η εξέλιξη.
-Κάποιοι άλλοι αυτοπροβάλλονται και να παρουσιάζονται ως «Πρωθυπουργήσιμοι». Όσο ακούω όλα αυτά, τόσο ενισχύεται μέσα μου η αίσθηση ότι σε αυτή τη χώρα πρέπει να επιστρέψει η πραγματική πολιτική και μαζί της να επιστρέψει και η σοβαρότητα.
«Ο κ. Μητσοτάκης δεν θα ηττηθεί από κάποιον που απλά λέει ότι μπορεί να τον νικήσει ή από κάποιον άλλο που θεωρεί τον εαυτό του Πρωθυπουργήσιμο.
Η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης θα φύγουν από την εξουσία όταν απέναντι τους βρεθεί μια ένα πραγματικό κόμμα εξουσίας με αξιόπιστα και άφθαρτα πρόσωπα. Μια μεγάλη παράταξη που θα στηρίξει τη μεσαία τάξη, θα μιλήσει για κοινωνική δικαιοσύνη και αναδιανομή εισοδήματος», τόνισε ο υποψήφιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ο Μιχάλης Κατρίνης αναφέρθηκε στον υπαρκτό κίνδυνο σε ένα χρόνο από τώρα το ΠΑΣΟΚ να βρεθεί στην ίδια ή και χειρότερη θέση.
«Αν δεν αλλάξουμε, αν δεν αντιληφθούμε ότι το αίτημα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας είναι η Μεγάλη Παράταξη, τότε σε ένα χρόνο το πολύ θα βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα. Να συζητάμε δηλαδή τι φταίει και ορατό τον κίνδυνο να βρεθούμε σε πιο δυσμενή κατάσταση, αφού οι πολίτες δεν θα μας περιμένουν για πολύ ακόμα.
Το κενό που δημιουργείται από τη δική μας αδυναμία θα καλυφθεί από κάποιους άλλους και δεν εννοώ στον κεντροαριστερό χώρο. Τα παραδείγματα στην Ευρώπη είναι πολλά».
Επισήμανε επίσης ότι κάποιοι έχουν ξεχάσει ότι το πολίτευμα της χώρας είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, τονίζοντας:
«Χρειαζόμαστε ως ΠΑΣΟΚ μια ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία, αφού οι μεγάλες μάχες δίνονται – εκτός από το πεδίο της κοινωνίας – στο κοινοβούλιο.
Το πολίτευμα της χώρας, για όσους το έχουν ξεχάσει, είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και όχι Μιντιακή Δημοκρατία.
Και για να ξεκαθαρίζουμε: το αξίωμα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπηρετηθεί με άλλους παράλληλους ρόλους, ειδικά όταν ζητάς από το 13% να μπορείς να διεκδικήσεις τη νίκη στις επόμενες εκλογές. Εκτός, αν κάποιοι θεωρούν ότι υπάρχει άπλετος χρόνος για να γίνει το ΠΑΣΟΚ κόμμα εξουσίας και οι πολίτες θα μας περιμένουν μέχρι να βαρεθούν τον κ. Μητσοτάκη και θα μας προτιμήσουν νομοτελειακά.
Άλλωστε, το είδαμε στην πράξη. Τι είδαμε; Ότι η φθορά της Νέας Δημοκρατίας και η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν οδήγησε σε ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ .
Όσοι θέλουν ένα μικρό ΠΑΣΟΚ του 13 και του 15%, ένα κλειστό και φοβικό ΠΑΣΟΚ, όσοι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, όσοι θεωρούν ότι όλα είναι καλά, ας μην ψηφίσουν εμένα.
Όσοι θέλουν ένα ΠΑΣΟΚ που δεν λέει και δεν θα λέει τίποτα για να μην ενοχλεί τους λίγους και τους ισχυρούς, ας μην ψηφίσουν εμένα.
Όσοι θέλουν ένα ΠΑΣΟΚ που θα μετατραπεί σε δεκανίκι του κ. Μητσοτάκη για να παραμείνει στην εξουσία, ας μην ψηφίσουν εμένα.
Δεν σκοπεύω ούτε να αφομοιωθώ ούτε να προσχωρήσω σε αυτές τις λογικές.
Ζητώ να είμαι η επιλογή αυτών που θέλουν ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ που θα αναλάβει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της Μεγάλης Παράταξης.
Ζητώ να είμαι η επιλογή αυτών που πιστεύουν ότι η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στους Έλληνες».
Ο κ. Κατρίνης παρουσίασε επίσης το σχέδιο του για ένα ανοιχτό και δημοκρατικό ΠΑΣΟΚ με τις αποφάσεις να λαμβάνονται από τα μέλη του αλλά και μια δέσμη προγραμματικών προτάσεων που συνιστούν ένα πρόγραμμα ρήξης και ελπίδας.
