Γράφει ο Μανόλης Καμπουράκης
Τα κέντρα των πόλεων στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αποτελούσαν ανέκαθεν τα δυνατά τους σημεία. Δυστυχώς η δυναμική του κέντρου της Αθήνας έχει παρακμάσει τα τελευταία χρόνια με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την πλατεία Ομόνοιας. Όμως όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι η συγκεκριμένη περιοχή και οι γύρω από αυτές είχαν μια αίγλη, μια ομορφιά ανταγωνιστική ακόμα και για τα ευρωπαϊκά στανταρ.
Δύο από τους σημαντικότερους λόγους που συνέβαλαν ώστε το κέντρο της Αθήνας να έχει περίοπτη θέση στη κοινωνική ζωή της άκουγαν στα ονόματα «Μινιόν» και «Κατράντζος». Δύο πολυκαταστήματα που ήταν πραγματικά στολίδια και ανέβαζαν επίπεδο την Αθήνα εκείνων των δεκαετιών. Το «Μινιόν» βρισκόταν στην πλατεία της Ομόνοιας ενώ το «Κατράντζος» στα Χαυτεία. Για την ιστορία το 1934 ο Γιάννης Γεωργάκας ξεκίνησε με ένα συνέταιρο ένα περίπτερο με το όνομα «Μινιόν» ένα όνομα που έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς στη καθημερινή ζωή των Αθηναίων καθώς έφτασε να φιλοξενεί 120.000 διαφορετικά είδη και να απασχολεί 1.000 άτομα.
Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1939 ο Νίκος Κατράντζος ιδρύει στη Θεσσαλονίκη το πολυκατάστημα «Κατράντζος Σπορ». Ο γιος του Βλάσης επεκτείνεται στην Αθήνα και ιδρύει την πρώτη αλυσίδα στη χώρα βρίσκοντας μεγάλη ανταπόκριση από το αγοραστικό κοινό.
Η μαύρη μέρα
Το ημερολόγιο έγραφε 19 Δεκεμβρίου 1980. Εκείνη η μέρα έμελλε να είναι ίσως η πιο μαύρη σελίδα στην σύγχρονη ιστορία της Αθήνας. Δύο εκρηκτικοί μηχανισμοί στα πολυκαταστήματα «Μινιόν» και «Κατράντζος» ήταν η αρχή του τέλους. Τα δύο κτήρια μέσα σε ελάχιστα λεπτά τυλίχθηκαν στις φλόγες. Συγχρόνως η ηλεκτροδότηση στην περιοχή της Ομόνοιας διακόπτεται, καθώς κατέρρευσαν οι κολώνες της ΔΕΗ μπροστά στα δύο καταστήματα. Οι άνδρες της πυροσβεστικής έφτασαν μισή ώρα αργότερα και παρά το γεγονός ότι επιστρατεύτηκε μεγάλος αριθμός ανδρών που ξεπερνούσε τους 170(135 άνδρες και 35 μαθητές) με 38 πυροσβεστικά οχήματα ήταν αδύνατο να κάνουν το παραμικρό. Από το πολυκατάστημα «Μινιόν» έμεινε μόνο ο σκελετός ενώ το πολυκατάστημα «Κατράντζος» κατέρρευσε.
Η ζημιά ήταν ανυπολόγιστη. Οι πρώτες εκτιμήσεις της πυροσβεστικής έκαναν λόγο για ζημιά που άγγιξε τα 2 δισεκατομμύρια. Σύμφωνα όμως με τον Γιάννη Γεωργάκα το ποσό των 2 δισεκατομμυρίων αφορούσε μόνο την αξία του εμπορεύματος που υπήρχε στο πολυκατάστημα ενώ η ασφάλειά του ανερχόταν σε 200 εκατομμύρια δραχμές που αντιστοιχεί στο 1/10 της ζημιάς.
Το επόμενο πρωί
Η 19η Δεκεμβρίου χαράχθηκε για πάντα στις μνήμες των κατοίκων της Αθήνας. Από το επόμενο πρωί οι δύο τεράστιες πυρκαγιές λειτούργησαν ως έναυσμα για ένα ντόμινο εξελίξεων. Αρχικά σε πολιτικό επίπεδο η μεγάλη καταστροφή γίνεται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης. Βρισκόμαστε στο τέλος του 1980 όπου υπήρχε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας υπό τον Γεώργιο Ράλλη και Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ) με αιχμή του δόρατος τον μετέπειτα πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου άσκησε δριμύτατη κριτική για ολιγωρία της κυβέρνησης. Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ για εκμετάλλευση της κατάστασης με απώτερο σκοπό την διεξαγωγή εκλογών. Γενικότερα οι μεγάλες πυρκαγιές αποτέλεσαν αντικείμενο μικροπολιτικής και σηματοδότησαν πολιτικές εξελίξεις.
Την ευθύνη για τις εμπρηστικές επιθέσεις ανέλαβε η πρωτοεμφανιζόμενη τότε τρομοκρατική οργάνωση «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80», που ήταν παρακλάδι του ΕΛΑ. Στην προκήρυξή της, που δόθηκε σε εφημερίδες, δικαιολόγησε την επίθεση στα πολυκαταστήματα υποστηρίζοντας ότι οι εργοδότες εκμεταλλεύονται την ανάγκη των μαζών για εισόδημα. Η αστυνομία με τη σειρά της προσπάθησε από το επόμενο πρωί να βρει τους υπεύθυνους για την τοποθέτηση των δύο αυτών μηχανισμών. Αμέσως συνέλαβε έναν ύποπτο που τελικά αφέθηκε ελεύθερος καθώς δεν υπήρχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν την ενοχή του. Η επόμενη επιχείρηση της ΕΛΑΣ αφορούσε τη σύλληψη δύο αδερφών της Αικατερίνης και της Ευαγγελίας Τσαγκαράκη 23 και 20 ετών αντίστοιχα. Η μία φέρεται να είχε σχέσεις με τον αντιεξουσιαστικό χώρο και για αυτό μπήκε στα ραντάρ της αστυνομίας. Όμως τα στοιχεία δεν επαρκούσαν και ο ανακριτής της υπόθεσης τις άφησε ελεύθερες. Μέχρι σήμερα, οι δύο υποθέσεις εμπρησμών στα πολυκαταστήματα «Κατράντζος» και «Μινιόν», όπως και άλλες τέσσερις που ακολούθησαν, παραμένουν ανεξιχνίαστες.
Κέντρο-πολυκαταστήματα, βίοι παράλληλοι
Η ιστορία φαίνεται πως αποφάσισε οι βίοι αυτών των δύο πολυκαταστημάτων να συμβαδίσει με την ιστορία της πλατείας Ομόνοιας. Μετά την εμπρηστική επίθεση τόσο τα δύο άλλοτε επιβλητικά πολυκαταστήματα-στολίδια της πλατείας όσο και η ίδια η πλατεία πέρασαν σε μια φάση παρακμής που δεν έχουν ξεπεράσει μέχρι σήμερα.
Ο Γιάννης Γεωργάκας δεν το έβαλε κάτω. Προσπάθησε να επαναφέρει το «Μινιόν» και το 1983 εντάχθηκε στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων. Με κάποιους συνέταιρους το Μινιόν ξαναπέρασε το 1990 στα χέρια του όμως η συνεργασία δεν καρποφόρησε και αναγκάστηκε να κλείσει το 1998. Πλέον ανήκει στον όμιλο Folli Follie που σχεδιάζει την ανασυγκρότησή του ως το 2018. Όσον αφορά το πολυκατάστημα «Κατράντζος» δεν ξαναχτίστηκε ποτέ και ρημάζει στο κέντρο της Αθήνας υπενθυμίζοντας πως αυτή η μέρα υπήρξε η αρχή του τέλους για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας παρά το γεγονός ότι τελευταία άρχισαν κάποιες εργασίες ανακατασκευής του.