Γράφει ο Μανόλης Καμπουράκης
Το ημερολόγιο γράφει 1925. Στο λιμάνι του Πειραιά ήθελαν να δημιουργήσουν μια ομάδα που θα ανταγωνιστεί τόσο τον Εθνικό (ιστορική ομάδα του Πειραιά) όσο και τις ομάδες της Αθήνας, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ. Αποτελούσε ουσιαστικά την συγχώνευση δύο αθλητικών σωματείων που υπήρχαν στον Πειραιά, του Πειραϊκού Συνδέσμου και της Πειραϊκής Ένωσης.
Το όνομα της ομάδας αποτέλεσε αντικείμενο διαφωνίας για τα μέλη της. Τελικά τη λύση έδωσαν ο Νότης Καμπέρος και ο Μιχάλης Μανούσκος. Ο πρώτος έδωσε το όνομα Ολυμπιακός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο δεύτερος πρόσθεσε το Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς. Το όνομα ψηφίστηκε ομόφωνα και ο Ολυμπιακός ξεκίνησε επίσημα την πορεία του. Τα ιδρυτικά μέλη της ομάδας ήταν 33 ενώ οι δύο προαναφερθέντες ήταν μέλη του πρώτου διοικητικού συμβουλίου της ομάδας με το νέο εγχείρημα να αγκαλιάζεται από τους επιφανείς παράγοντες του Πειραιά που στήριξαν την ομάδα στα πρώτα της βήματα.
Τα πρώτα βήματα
Από τα πρώτα χρόνια της ιστορίας του ο σύλλογος του Πειραιά έδειχνε ότι έχει σκοπό να χτίσει κάτι ισχυρό. Παρέμεινε για τρία χρόνια αήττητος και ήταν αδιαφιλονίκητα ανάμεσα στις μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα. Αποτέλεσε την πρώτη ομάδα που κέρδισε ομάδα του εξωτερικού ενώ πραγματοποιούσε εντυπωσιακές εμφανίσεις σε φιλικά πριν την σύσταση εθνικού πρωταθλήματος.
Στο πρώτο εθνικό πρωτάθλημα αποτέλεσε από τις πιο δυνατές ομάδες ενώ μια χρονιά αργότερα κατέκτησε τον τίτλο με μόλις μία ήττα ενώ μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου είχε καταφέρει να κατακτήσει 5 πρωταθλήματα.
Μετά τον πόλεμο
Αμέσως μετά τη λαίλαπα του πολέμου ο Ολυμπιακός ανασυντάχθηκε και έγινε σχεδόν αμέσως πρωταγωνιστής στο εγχώριο πρωτάθλημα. Κατέκτησε ένα από τα πρώτα μεταπολεμικά πρωταθλήματα ενώ την περίοδο του εμφυλίου είδε δύο παίκτες του να εξορίζονται στη Μακρόνησο. Όμως μετά το τέλος του εμφυλίου και συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1950 ο Ολυμπιακός εδραίωσε την δικιά του αυτοκρατορία κατακτώντας συνολικά 7 πρωταθλήματα ενώ έκανε και 3 συνεχόμενα νταμπλ.
Η Σάντος του Πελέ υπέκυψε
Είναι γνωστό τοις πασί. Αποτελεί το μεγαλύτερο επιχείρημα όταν μιλούν οι οπαδοί του Ολυμπιακού για την ομάδα τους. Στις 4 Ιουλίου 1961 η Σάντος του Πελέ έχασε από τον Ολυμπιακό 2-1. Παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για φιλικό αγώνα η νίκη έμεινε για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των φιλάθλων του Ολυμπιακού με τους οπαδούς του να τα τραγουδούν για πολλά χρόνια μετά σε όποιο γήπεδο της Ελλάδας και αν έπαιζε η ομάδα τους.
Τα πρώτα κύπελλα και η Χούντα
Η πρώτη περίοδος από την δημιουργία του πρώτου εθνικού πρωταθλήματος έφερε τον Ολυμπιακό να κατακτά 4 φορές το κύπελλο Ελλάδος μέχρι το 1965 ενώ το 1966 ξαναήρθε το πρωτάθλημα μετά από 5 ανεπιτυχείς προσπάθειες με μία ομάδα που κατά γενική ομολογία ήταν από τις καλύτερες της ιστορίας της ομάδας.
Η περίοδος του στρατιωτικού καθεστώτος αποτελεί από τις ιστορικότερες στην 92χρονη πορεία της ομάδας. Η διοίκηση της ομάδας αρνήθηκε να μπουν στο Διοικητικό Συμβούλιο μέλη του καθεστώτος και η ομάδα είδε τον προπονητή της να διώκεται από τη χώρα ενώ ακυρώθηκε και μία μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή.
Η κυριαρχία μετά τη Χούντα
Μετά την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος ο Ολυμπιακός δημιούργησε μια πολύ δυνατή ομάδα που διέθετε υπεροπλία σε άμυνα και επίθεση. Συνολικά την τριετία 1972-1975 ο Ολυμπιακός κατέκτησε όλους τους εγχώριους τίτλους με μία ομάδα που ήταν εντυπωσιακή σε άμυνα και επίθεση. Μετά το 1975 και μέχρι την επαγγελματοποίηση των αθλητικών συλλόγων το 1979 ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να προσθέσει κάποιο τίτλο στην συλλογή του.
Ο επαγγελματικός Ολυμπιακός
Μετά την τροπολογία που ψηφίστηκε το 1979 στη Βουλή των Ελλήνων και την δυνατότητα να γίνουν επαγγελματικές οι ομάδες ο Ολυμπιακός κατάφερε να εγκαθιδρύσει άλλη μία μίνι κυριαρχία. Κατέκτησε 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα και 3 κύπελλα και έδειξε ότι είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα εκείνης της περιόδου με σπουδαίους Έλληνες παίκτες να φορούν τα ερυθρόλευκα και να πραγματοποιούν μεγάλες εμφανίσεις με την ομάδα του Ολυμπιακού.
Η περίοδος 1979-1983 δεν προμήνυε με τίποτα αυτά που θα ακολουθούσαν την περίοδο 1987-1992 τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια. Αποτελεί τη χειρότερη περίοδο στην ιστορία της ομάδας. Κανένας εγχώριος τίτλος για πολλά χρόνια. Όλα αυτά παρά το γεγονός ότι στην ομάδα ήρθαν παίκτες εναγνωσμένης αξίας και ότι η ομάδα έφτασε σε ευρωπαϊκή διάκριση το 1990. Όμως στο τέλος του 1992 η ομάδα είχε τρομερά αγωνιστικά και οικονομικά προβλήματα και το μέλλον έμοιαζε δυσοίωνο.
Νέα κυριαρχία στην Ελλάδα
Από τη σεζόν 1992-93 γίνεται ολικό restart στην ομάδα του Πειραιά. Η νέα διοίκηση έδειξε διάθεση να αποπληρώσει τα χρέη της προηγούμενης περιόδου και να οδηγήσει και πάλι τον Ολυμπιακό στην κορυφή. Και πράγματι αυτό έγινε. Πληρώθηκαν όλες οι οφειλές και ο Ολυμπιακός έφτιαξε την μεγαλύτερη αυτοκρατορία στην Ελλάδα μέχρι την επόμενη.
Συνολικά την περίοδο 1993-2010 ο Ολυμπιακός κατέκτησε 12 πρωταθλήματα εκ των οποίων τα 7 συνεχόμενα (1997-2003). Επίσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο έκανε πολύ μεγάλη πορεία και έφτασε μέχρι τα προημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Η κυριαρχία συνεχίζεται μέχρι σήμερα
Η νέα σημερινή διοίκηση της ομάδας συνεχίζει το έργο της προηγούμενης. 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα και 3 νταμπλ έχει το παλμάρε της ομάδας μέχρι σήμερα. Επιπλέον η σημερινή διοίκηση έχει καταφέρει να διογκώσει το brand name της ομάδας σε ευρωπαϊκό επίπεδο με συνεχόμενες καλές παρουσίες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως τα τελευταία 4 χρόνια έχει σπάσει 4 φορές το ρεκόρ της πιο μεγάλης πώλησης παίκτη ελληνικής ομάδας. Συνολικά μέχρι σήμερα ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει 43 πρωταθλήματα και 27 κύπελλα Ελλάδος.